75741

Mocznica- zespół objawów spowodowany krańcowym upośledzeniem funkcji nerek (niewydolności nerek). Dochodzi do szeregu zaburzeń, które dotyczą całego organizmu i praktycznie wszystkich jego narządów. Najważniejsze są zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i toksyczne działanie licznych produktów przemiany materii, które ulegają akumulacji w organizmie.

Najczęstszą przyczyną mocznicy są choroby doprowadzające do zniszczenia miąższu nerkowego, rzadziej do utrudnienia odpływu moczu lub zmian naczyniowych pogarszających ukrwienie nerek:

•    pierwotne lub wtórne glomerulopatie,

•    nefropatia cukrzycowa,

•    cewkowo-śródmiąższowe choroby nerek,

•    nefropatia nadciśnieniowa,

•    choroby naczyń

-    zwężenie tętnicy nerkowej

-    naczyniowe stwardnienie nerek (neplirosclerosis)

-    clioroby małych naczyń,

•    wielotorbielowatość nerek,

•    pierwotna lub wtórna amyloidoza,

•    nowotwory układu moczowego,

•    szpiczak mnogi,

•    dna moczanowa

Do najczęstszych objawów mocznicy należą: nudności, wymioty, osłabienie, niedokrwistość, drgawki, a w okresie zejściowym śpiączka mocznicowa. Objawami towarzyszącymi są: obrzęk płuc, obrzęk mózgu, jałowe zapalenie osierdzia i martwicze zapalenie jelita grubego. Skóra staje się sucha, łuszcząca. Na skórze pojawiają się wybroczyny. Z ust wydobywa się zapach amoniaku. Chory zapada stopniowo w głęboką śpiączkę wskutek działania substancji toksycznych na mózg. Oddech staje się wolny i głęboki.

Chorzy muszą być pod ścisłą obserwacją w poradni nefrologicznej, aby lekarz mógł w odpowiednim momencie zdecydować o rozpoczęciu dializoterapii. Wskazane jest, aby pacjent w miarę możliwości pozostawał pod kontrolą jednego lekarza. Może on łatwiej zauważyć mało znaczące z pozoru objawy pogarszania się stanu zdrowia.