Bezpośrednia przyczyną rewaluacji określonej waluty jest dążenie rządu danego kraju do osłabienia tendencji inflacyjnych w gospodarce danego kraju. Dlatego teź jej bezpośrednim celem i ma on spowodować;
1. Wzrost importu
2. Przyhamowanie eksportu
W konsekwencji tego ma albo ograniczyć nadwyżką bilansu płatniczego, albo całkowicie ją zlikwidować.
Dążenie danego państwa do ograniczenia lub likwidacji nadwyżki bilansu płatniczego może wydawać sią absurdalne bo nadwyżka powoduje wzrost stanu rezerw, które są potrzebne do ratowania jego salda bilansu płatniczego.
A więc o co tu chodzi?, Dlaczego nadwyżką należy likwidować?
Ogranicza sią ją lub likwiduje dlatego że ta nadwyżka bilansu, oddziaływuje na stan gospodarki danego kraju, w kierunku inflacyjnym. A wiąc nadwyżka powoduje inflacją. Dlaczego tak sią dzieje? Dlatego że strumień pieniądza jaki wpływa na rynek krajowy z tytułu sprzedaży państwu i bankom komercyjnym uzyskanych za granicą dewiz, jest wiąkszy od strumienia pieniądza, który z tego rynku wypływa w wyniku zakupu u państwa i w bankach komercyjnych walut zagranicznych.
Inflacyjne oddziaływanie nadwyżki bilansu płatniczego państwa na gospodarką, może być w pewnych sytuacjach bardzo pożądane, dlatego bo w okresie niskiej koniunktury nadwyżka jest źródłem kreacji dodatkowego popytu, sprzyja podniesieniu stopnia wykorzystania czynników produkcji, i co jest korzystne dla stanu gospodarki. W okresie wysokiej koniunktury, niestety inflacyjne oddziaływanie nadwyżki bilansu płatniczego, staje sią jej zasadniczą wadą. Zwłaszcza, gdy tendencje inflacyjne w danym kraju mają stały i silny charakter. Jeżeli rezerwy płatnicze danego kraju mają wzglądnie wysoki poziom i z tego punktu widzenia jako taka nadwyżka bilansu płatniczego państwa staje sią po prostu nie potrzebna i dalsze jej utrzymywanie staje sią niepożądane, gdyż automatycznie staje sią źródłem inflacji.
Rewaluacja może spowodować zwiąkszeniem podaży na rynku wewnętrznym. Rewaluacja sprowadza również reperkusje wzrostu importu i spadku eksportu, do wolumenu popytu krajowego. Rewaluacja bądzie miała również wpływ na bilans handlowy. Realizując polityką kursu walutowego, jej zastosowanie najczęściej sprowadza sią do polityki tzw. kursu płynnego.
Co oznacza polityka kursu elastycznego( płynnego ).
Zniesienie przez państwo formalnych granic wahań kursu walutowego z jednoczesnym oddziaływaniem na ten kurs poprzez państwo w taki sposób, aby w każdym momencie był on możliwie najbliżej swojego optymalnego poziomu. Polityka kursu elastycznego jest tym rodzajem polityki ekonomicznej państwa u podstaw której leży dążenie państwa do wykorzystania przez to państwo kursu walutowego jako mechanizm samoczynnie przywracający równowagą bilansu płatniczego. Wykorzystanie tego kursu w tej roli wynika z tego, że jako taki kurs walutowy w warunkach braku ograniczeń dewizowych jest czystym wynikiem relacji między popytem i podażą dewiz krajowych na rynkach zagranicznych. Popyt i podaż warunkuje sytuacja bilansu płatniczego państwa. Jeżeli sytuacja bilansu sią pogarsza to kurs walutowy ma tendencje deprecjacyjne, natomiast gdy jego sytuacja sią polepsza, to następuje aprecjacja kursu waluty. Obniżając sią, kurs walutowy w zależności od elastyczności popytu krajowego na import, i popytu zagranicznego na eksport z tego kraju spowodować może poprawą bilansu płatniczego. Możliwa jest sytuacja odwrotna. W ten sposób zachwianie bilansu płatniczego danego państwa uruchamia samoczynny mechanizm przywracania tej równowagi. Polityka kursu elastycznego, jest w praktyce dążeniem do wykorzystania tej cechy kursu walutowego. Szanujące sią państwo dąży też do tego, aby poziom kursu elastycznego sprzyjał osiąganiu celów jakie stawia to państwo sobie w realizacji podstaw zagranicznej polityki ekonomicznej. A przede wszystkim:
1. Ochrona rynku wewnętrznego przed tanim importem z zagranicy
2. Aby stymulował on wzrost eksportu