-kapitalizacja wiedzy i ułatwienie dostępu do niej to także rozwój kompetencji pracowników w zakresie organizacji własnej pracy i oddziaływania na innych pracowników
Modele zarządzania wiedzą:
Literatura przedmiotu wyróżnia trzy glónwe podejścia do zarządzania wiedzą:
a) Model japoński (systemowy) spirali wiedzy
Jest efektem badań dwóch Japończyków': Nonaki i Takeuchiego, któizyna początku lat 90 opracowali model „spirali wiedzy”.
Zarządzanie wiedzą na zasadzie „spirali” to powtarzający się cykl czterech procesów konwersji wiedzy:
-internalizacji- zmiany wiedzy cichej(ukrytej) w wiedzę cuchą( ukrytą)
-socjalizacja- zmiana wiedzy cichej(ukrytej) w wiedzę fonnalna (dostępna)
-eksternalizacja- zmiany wiedzy fonnalnej(dostępnej) w wiedzę fonnalna(dostępną) -kombinacji - zmiana wiedzy fonnalnej(dostępnej) w wiedzę cichą(ukrytą)
Model japoński, model kreowania wiedzy w org. Jest to najbardziej nowatorskie podejście bazujące na „spirali wiedzy”. Model ten zakłada konwersję wiedzy ukrytej w wiedzę jawną, latw do weryfikacji, rozpowszechnioną lub powielarna
Model japoński określenie „spirala wiedzy" wprowadził J. Nonaka i i opisał przy pomocy modeli SECLSocjalization, Externalization, Combination, Interbalization oraz koncepcji „Ba”
Pojęcie „B” wywodzi się z kultury japońskiej i wprowadził je filozof Kitora Nishida Oznacza ona przestrzeń, która stanowi podłoże do tworzenia nowych idei, łączenia informacji i koncepcji w celu zyskania nowej jakości. Może to być przestrzeń fizyczna, wirtualna, duchowa. Jednostki w mej przybywające nawiązują miedzy sobą kontakty Uzyskało ono uznanie wśród teoretyków i praktyków zarządzania Model japoński-systemowy- spirali wiedzy -trzy określenia modelu spotykane w literaturze -model ukazujący wiedzę w sposób dynamiczny -stosowany często w przedsiębiorstwach na całym świecie Model spirali wiedzy
model spirali wiedzy został rozwinięty w systemowe podejście do zarządzania wiedzą 1 Nonaka uważa, że tworzenie wiedzy w organizacji przebiega w 5 fazach:
1) wprowadzenie wiedzy.