Orientalizm
W okresie pomiędzy 950 a 650 r pne świat grecki przeżywał fascynację kulturą Wschodu. Zjawisko jest zauważalne w sztuce i literaturze VII wieku pne także niektórzy badacze mówią o kresie orientalizującym. Na Greków mogła oddziaływać kultura Egiptu i Syrii a jedynie pośrednio kultura Asyrii i Babilonii. Wyraźny zwrot w kierunku sztuki wschodniej nastąpił wśród malarzy dekomjących ceramikę. W Koryncie w końcu VIII wieku pne zarzucili oni wówczas styl geometryczny wprowadzając w jego miejsce przejęte ze Wschodu motywy fantastycznych zwierząt ( gryfów, sfinksów). Często pojawiają się motywy roślinne. Z czasem w dekoracjach pojawiły się sceny z greckich mitów. Wpływy orientalne odcisnęły swoje piętno na dekoracji naczyń z brązu, drobnych figurek z gliny oraz przedmiotów z kości słoniowej.
Wschodnie wyobrażenia religijne, wątki mitologiczne, gatunki literackie a nawet imiona boliaterów miały duży wpływ na rodzącą się literaturę grecką. U Homera czy Hezjoda można znaleźć wyraźne analogie do dziel babilońskich i asyryjskich z Mezopotamii. Jakimi drogami docierały do Greków obce inspiracje? Zapewiie odegrali tu jakąś rolę spotykani na Bliskim Wschodzie pieśniarze tzw. Naru przypominający greckich aojdówr.