parlamentów I demokratyzacja ustrojów europejskich, co oznaczało wzrost poparcia dla lewicy (na przykład w krajach skandynawskich: norweska lewica, duńska lewica).
Wraz z monopolizacją gospodarki kapitalistycznej i alienacją pracy, narodziła się myśl socjalistyczna (początkowo w krajach najbardziej rozwiniętych: Francja (Henri de Saint-Simon, Charles Fourier) i Anglia (Robert Owen). Karol Marks i Fryderyk Engels, rozwinęli zalążki myśli socjalistycznej, dążącego do zmiany systemu społecznego oraz gospodarczego i utworzenia socjalizmu. Wraz ze wzrostem klasy robotniczej i jej świadomości społecznej partie marksistowskie wchodziły do parlamentów ówczesnej Europy, czym kwestionowały tradycyjny podział na lewicę i prawicę.
Tymczasem liberalni radykałowie przesunęli się na bardziej centrowe pozycje, jednocześnie próbując ratować kapitalizm zgadzali się na róZne socjalne projekty (liberalizm społeczny) zaspokajając poniekąd żądania klasy robotniczej. W szczególności ten nurt polityczny rozwinął się w Wielkiej Brytanii, podczas rządówPartii Liberalnej w latach 1906-1914 (okres liberalnych reform opieki społecznej
Dziś do lewicy, w szczególności w krajach europejskich najczęściej zalicza organizacje o
poglądach socjaldemokratycznych, zielonych, anarchistycznych oraz komunistycznyc h. Jednak w wielu krajach nie wytworzyło się przywiązanie lewicy do wyżej wymienionych ideologii politycznych, na przykład określana jako socjalliberalna lub liberalna Partia Demokratyczna (USA) (choć jest on często zastępowany innym) a w wielu krajach istnieją także dwie silne partie, które w naszym odczuciu można byłoby zaliczyć do partii lewicowych.
W latach 60. XX wieku pojawiła się Nowa lewica. Tym mianem określa się w skrócie różne grupy odwołujące się do
idei ekologicznych, internacjonalistycznych, feministycznych, a także
pacyfistycznych.
Centrum - określenie stronnictw politycznych, których poglądy można określić jako pośrednie pomiędzy lewicowymi a prawicowymi, odgrywających pewną rolę szczególnie w systemach wielopartyjnych. W szerszym znaczeniu nazwą tę określa się także partie centrolewicowe i centroprawicowe
Centrolewica- termin używany na określenie partii o umiarkowanie lewicowych poglądach politycznych i gospodarczych, będących w opozycji do ugrupowań silniej lewicowych, zwłaszcza komunistycznych. Do centrolewicy zalicza się przede wszystkim socjalliberałów oraz większą część Zielonych. Ze względu na ewolucję poglądów, większość partii socjaldemokratycznych, wywodzących się historycznie z ruchu robotniczego i socjalizmu, uznaje się współcześnie za centrolewicowe (np. brytyjska Partia Pracy). Partie centrolewicowe akceptują jako zasadę gospodarkę rynkową. W odróżnieniu od gospodarczych liberałów dopuszczają interwencjonizm państwowy (np. znaczący sektor publiczny). Centrolewicą określa się też koalicje rządowe partii centrowych i lewicowych.