PLATON był uczniem Sokratesa, znajdziemy u mego pierwsze klasyfikacje ustrojów państwa. Jego myślenie: od ogółu do szczegółu. Dochodzi do wniosku, że wszystkie ustroje się degenerują.
Wg niego najlepszym ustrojem jest TIMOKRACJA (rządu ludzi, kierujących się w postępowaniu honorem), później OLIGARCHIA (rządy wąskiej grupy ludzi - bogaczy), później DEMOKRACJA (rządy ludzi niekompetentnych), później ANARCHIA i TYRANIA. Zadaje sobie pytanie, jak stworzyć państwo, by ustroje się nie degenerowały. Wg niego prawdziwe są idee. Idealne państwo jest w świecie idei, a nie w materialnym świecie. Wyodrębnia trzy grupy społeczne, w wieku 17 lat jest egzamin, jeżeli ktoś go nie zda zostawał rzemieślnikiem, Ci którzy go zdali, za 3 lata mają następny egzamin, jeżeli go nie zdadzą, zostają strażnikami, a Ci którzy zdali SA edukowani przez 15 lat, od 35 roku życia prowadzą praktykę zawodową pizez następne 15 lat, i zostają mędrcami.
Gdy człowiek umiera dusz idzie do świata idei, jak wraca do ciała, to dusza zapomina wszystko o świecie idei - dualizm duszy i ciała. Wierzył w reinkarnację. Zakładał, że SA trzy części duszy: srebrna, złota i z brązu.
Rzemieślnicy mięli być wstrzemięźliwi, gdyż już do końca życia mięli pracować na dwie pozostałe grupy. Strażnicy - cnota męstwa, a mędrcy - cnota mądrości.
Czwarta cnotą idealnego państwa jest sprawiedliwość.
Eliminuje prawo z idealnego państwa, wprowadza generalność i abstrakcyjność.
Dochodzi do wniosku na własnych doświadczeniach, że prawo jest potrzebne.