Przełom dziewiętnastego i dwudziestego wieku przyniósł zwrócenie uwagi na jednostkę, wiązano nadzieje na przemianę metod słownych tak zwane heurezy.
Heureza zapewniała samodzielne dochodzenie do wiedzy i trwale operatywne wiadomości.
W dziewiętnastym wieku pojawiła się też tak zwana „nauka o rzeczach”, zaowocowała ona metodami poglądowymi (rzeczowymi).
Na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku pojawia się również progresywizm, jego główny przedstawiciel to Dewey. Propagują uczenie przez działanie i rozwiązywanie problemów. Zaowocowało to metodą problemową.
W Polskiej dydaktyce zwrot nastąpił wraz z koncepcją Okonia.
Droga dochodzenia do wiedzy.
Strategie uczenia się odpowiadające metodom i wynikające z nich określone czynności nauczyciela i ucznia.
Strategia, metoda |
Droga uczenia |
Czynności |
Czynności |
Przykłady |
nauczyciela |
ucznia |
konkretnych metod |