273
Przeginanie i składanie papieru.
Przykłady:
Wiatraczek
(Ze zwróceniem uwagi na pewne własności kwadratu).
W dzień wietrzny. Początek dnia. Wychowawczyni wypytuje o pogodę. Różne zdania: wiatr duży, mały, ciepły, zimny; przyjemny dla jednych, przykry dla innych... — Ja się znów cieszę dzisiejszą pogodą, bo wiem, że moje dzieci będą miały wesołą zabawę z wiatrem. Jaką? (zgadują). Z wiatrakiem. Ale musimy go mieć. Możemy go zrobić tylko z takiego papieru, jaki tu mam (pokazuje kwadrat). Wytnijcie sobie taki kwadrat. (Dzieci wkrótce przekonywają się, że ich kawałki papieru nie są takie, jak ów kwadrat, że boki są różnej długości).
Widzę, że trudno wam jest wyciąć taki kwadrat, bo ja też nie mało się napracowałam, żeby wszystkie jego cztery boki były równe. Mam tu kilka zapasowych kwadratów, te wam rozdam, ale musimy się przekonać, czy aby boki jego są wszystkie równe, bo inaczej wiatraczka nie zrobimy.
— Przyłóżcie dolny brzeg kwadratu do prawego i przykryjcie palcem. Równe są. Teraz dolny brzeg po lewym wymierzcie, przegnijcie. Równy? Teraz możemy przystąpić do roboty, uważajcie i mówcie, co robię w danej chwili.
— Od każdego rogu kwadratu przecinam papier ku środkowi (2 cm od środka), przeginam naprzemian po jednym rogu każdej cząstki ku środkowi, przebijam szpilką środek kwadratu razem z zagiętemi rogami nawylot i wyprowadzam szpilkę nazewnątrz. Szpilkę następnie wsuwam w patyczek.
Każde dziecko usiłuje zrobić to samo.
Z wiatraczkami wychodzą na podwórze, gdzie wiatr będzie im szybko obracał śmigi.
Wkrótce dzieci porobić zechcą kilka podobnych wiatraczków.
Innym razem te same kwadraty będą naśladowały chustki do nosa, z których każdą dziecko ozdobi szlaczkiem; każda chusteczka będzie inaczej ozdobiona kredkami. Jednocześnie nauczą się dzieci, jak się składa chusteczki i porównają kształt swoich chusteczek z chusteczką papierową.
18
Metoda wychowania przedszkolnego.