83204

Metoda ścisła

•    Metoda ta ma przewagę nad naśladowczą, bo uczeń w wynniku odpowiednich działań nauczyciela znajduje sie w sytuacji zadaniowej i jest wewnętrznie motywowany

•    Jest najstarsza metoda stosowaną w wychowaniu fizycznym

•    Polega onana ruchu odwzorowanym z pokazu lub wykonanym na podstawie słownego ujęcie ruchu.

•    Ćwiczenia prowadzone ta metodą wykonywane są jednocześnie przez wszystkich ćwiczących na komęde nauczyciela lub w podanym rytmie np. liczenie, klaskanie, instrumenty perkusyjne

•    Stosuje sie ustawienie kolumnowe, natomiast unika sie luźnych , swobodnych ustawień. Nauczyciel komenderuje grupą i wymaga dokładności wykonywanegoruchu. gdy nauczyciel stosuję te metode, dzieci muszą być mu podporządkowane.

•    Nie ma tutaj mowy o właściwej atmosferze radości i swobody.

•    Współczesna pedagogika wysuwa w stosunku do metody ścisłej wiele zarzutów, gdyż hamuje ona wyrabianie samodzielności, samokontroli, samooceny, oraz tworzenie indywidualizacji,

•    W dzisiejszych czasach metodę tą coraz częściej uważa sie za niewłaściwą, sczególnie jeżeli chodzi o dzieci w wieku przedszkolnym, gdyż odpowiada ona właściwością rozwoju psychofizycznego i motorycznego dzieci w tym wieku.

•    Mimo wad posiada także zalety, dlatego nie można jej wyeliminować z wychowania fizycznego dzieci, należy ją stosować w zadaniach ściśle określonych, których celem jest opanowanie techniki ruchu, umiejętności, wzmocnienie konkretnych grup mięśniowych, czy też korekcja określonych wad postawy ciała.

•    Zadaniem ucznia jest w miarę swoich możliwości wierne odtworzenie ćwiczenia.

•    Metodę tą stosuję się często w gimnastyce korekcyjnej.

•    Przykładowe ćwiczenia: przewrót wprzód, wszelkie ćwiczenia korekcyjne.

•    Metoda ta jest stosowana także przy uczeniu rzutów, chwytów, ćw. równoważnych, zwinnościowych, muzyczno-ruchowych, tańcu czy w opanowaniu techniki ruchu sportowego(pływanie, jazda na nartach, itd.)