524 [1024x768]

WŁAŚCIWOŚCI OPTYCZNE UKŁADÓW KOLOIDALNYCH

kiem rozpraszającym (rozpuszczalnikiem), ta metoda badań ma głównie zastosowanie w przypadku cząstek koloidalnych nieorganicznych.

Szczegóły powierzchni oraz kształt cząstek koloidalnych można zaobserwować w mikroskopie elektronowym.

Obserwacje cząstek koloidalnych w mikroskopie elektronowym

Zgodnie z mechaniką kwantową, każdej cząstce o masie ni, poruszającej się z prędkością liniową v, można przypisać falę o długości A (por. równanie 1.12):

gdzie /» oznacza stałą Plancka. Dla elektronów o masie spoczynkowej m = = 9,1 • 10"²⁸ g, poruszających się z prędkością v - 6 • 10⁹ cm • s~^l, długość

Rys. 7.7. Mikroskop elektronowy: a) schemat budowy; b) fotografia aparatury JEM-100 U (prod. japońskiej)