506 [1024x768]

CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA UKŁADÓW KOLOIDALNYCH

substancję w odpowiednim rozpuszczalniku (np. polistyren w benzenie). W ten sposób otrzymuje się koloidy cząsteczkowe.

Metody otrzymywania układów koloidalnych można w ogólności podzielić na dwie grupy:

H metody dyspersyjne._

metody kondensacyjne.

W metodach dyspersyjnych przeprowadza się rozdrobnienie danej substan-^cj i a* do osiągnięcia rozdrobnienia kolo id a l nego bądź w sposób mechaniczny

koloidalnych przeprowadza się rozdrobnienie zwykle w ośrodku rozpraszającym, przy czym bardzo często dodaje się niewielkich ilości stabilizatora — tj. substancji stabilizującej dany układ koloidalny. Za pomocą łuku elektrycznego (rys. 7.1) otrzymuje się na ogół zole metali, tlenków metali,koloidalny gra-fit itp.

łuk elektryczny

Rys. 7.1. Otrzymywanie roztworów koloidalnych w łuku elektrycznym

Jedna z metod dyspersyjnych wykorzystuje dla otrzymania roztworów Ifofnidalnyrh ultradźwięki, li. drgania akustyczne o częstościjzędu 20 000 Hz. Metodą ultradźwiękową można np. otrzymywać roztwory koloidalne barwników, krochmalu, gipsu itp. Pewną odmianą metod-dyspersyjnych-jest-p^p/y-zac/fl, polegająca na dodaniu do nierozpuszczalnego osadu substancji pewnej

osad przechodzi w roztwór koloidalny. Działanie peptyzatorów nie polega na zwiększeniu rozdrobnienia substancji a jedynie na rozdzieleniu niejako „zlepionych” cząstek koloidalnych. Działanie to zawdzięczają peptyzatory silnym właściwościom adsorpcyjnym.

substancji rozproszonej przez łączenie pojedynczych cząsteczek chemicznych w agregaty aż do osiągnięcia rozmiarów cząstek koloidalnych. Są to zwykle metody polegające na przeprowadzaniu operacji chemicznych, takich jak: