516 [1024x768]

527

WŁAŚCIWOŚCI KINETYCZNE UKŁADÓW KOLOIDALNYCH

koloidalnej w odległości 6,31 cm od osi wirówki wynosiło 0,041 g em^-3, a w odległości 6,62 cm 0,426 g-cm^-3. Stosunek gęstości rozpuszczalnika do gęstości substancji koloidalnej wynosi 0,75. Obliczyć masę cząsteczkową substancji koloidalnej.

Zgodnie z równaniem (7.18):

gdzie:

(o = 2rcr = 2-3,14--- 1046,6 —

60    s

zatem

,    0,426

2 • 8,314 10’ • 298 2,303 Ig -

0,041

(1 -0,75) • 1,095 • 10⁶ • (6,62³ - 6,31*7

104270

Warto tu dodać, że pomiar masy cząsteczkowej metodą sedymentacyjną daje średnią masę zdefiniowaną równaniem:

M,

Z "i • Mf

W drugim typie eksperymentów sedymentacyjnych w ultrawirówkach mierzy się szybkość sedymentacji, czyli szybkość przesuwania się cząstek koloidalnych w polu siły odśrodkowej ultrawirówki. Szybkość ta będzie stała, jeżeli siła odśrodkowa, przedstawiona równaniem (7.13) zrówna się z siłą tarcia Stokesa (7.9):

^m' ~ ~d~)'^ru>1 “ ^6xri' "dr    ^{(7 I9)}

Ponieważ w równaniu tym r oznacza odległość cząstki koloidalnej od środka osi ultrawirówki, promień cząstki koloidalnej oznaczono tu przez r. Wprowadźmy współczynnik sedymentacji s, określony równaniem:

_ dr/df

roj²

Współczynnik y, podający szybkość sedymentacji przypadającą na jednostkowe pole odśrodkowe, można wyznaczyć mierząc przyrost prędkości przesuwania się cząstki ze wzrostem liczby obrotów.

(7-20)