kapitalistycznych I „drugiemu" światu krajów socjalistycznych, jest to termin nieprecyzyjny bo ogarnia państwowości o różnorodnych pod względem ustroju politycznego, gospodarki. Większość krajów Trzeciego świata to kraje rozwijające się (ich niedorozwój gospodarczy jest wynikiem kolonialnej eksploatacji lub Ich własnych błędów, braku koncepcji rozwoju). Najważniejszym problemem dla tych państw był skomplikowany proces dekolonizacji. Państwa uzyskujące niepodległość skoncentrowały się na obronie swojej pozycji na arenie międzynarodowej.
5. NIEDOROZWÓJ GOSPODARCZY - wg Oskara Langego - „Gospodarka słabo rozwinięta jest to gospodarka, w której istniejąca ilość dóbr kapitałowych nie wystarcza do zatrudnienia całej istniejącej siły roboczej na bazie nowoczesnej techniki produkcji". Jest to podstawowa cech krajów Trzeciego Świata, wśród których dominują tzw. Kraje o gospodarce monokulturowej uzależnionej od wahnięć koniunktury światowej (np. % eksp. Egiptu - bawełna, V\ eksp. Ghany - kakao, 1 2 3 4 5 6 7 8A eksp. Kolumbii i Brazylii - kawa) . Z niedorozwojem wiążę się kwestia światowego kryzysu zadłużeniowego (najsilniej dotknął kraje Trzeciego Świata).
6. KRAJE ROZWIJAJĄCE SIĘ - początkowo nazywane krajami zacofanymi, o niskim dochodzie lub słabo rozwinięte; obecny termin odzwierciedlać ma większe tempo rozwoju gospodarczego osiągnięty przez te państwa, co dało podstawy do zdynamizowanego wzrostu i wyższego poziomu rozwoju. Podmioty te znajdują się w różnych sytuacjach ekonomicznych i politycznych oraz obierają różnego typu modele rozwoju.
7. NEOKOLONIALIZM - stanowił poważną przeszkodę w samodzielny I nieskrępowanym rozwoju państw. W ujęciu generalnym to układ zależności krajów gospodarczo słabo rozwiniętych od jednego lub większej liczby państw uprzemysłowionych, utrudniając ich pełny i wszechstronny rozwój gospodarczy, spychając je do roli przedmiotu w MSG. Neokolonializm prowadzi do deformacji struktury produkcji wielu krajów Trzeciego Świata - przynosi -względnie szybki rozwój produkcji rolniczej 1 górniczych surowców eksportowych (przemysł ukierunkowany na HZ) ale też utrudnia rozwój samodzielnego rodzimego przemysłu przetwórczego i produkcję własnych towarów konsumpcyjnych. Neokolonializm to nie tylko uzależnienie ekonomiczne, ważną rolę odgrywają aspekty polityczne, kulturowe, militarne, społeczne.
POCZĄTKI RUCHU PAŃSTW NIEZAANGAŻOWANYCH
8. Po II WŚ w Azji rozgorzały walki narodowowyzwoleńcze - dwa tory -
l.rewolucje ludowo - demokratyczne w Chinach, Wietnamie i Korei; 2. walka
przeciwko mocarstwom kolonialnym, które nie chciały zrezygnować ze swoich
posiadłości, a mająca doprowadzić do powstania nowych niepodległych
państw (Indie, Pakistan, Birma, Cejlon - W.B.); Niepodległość - 1947r. -Indie,
PAK, 1948r.- Birma,Cejlon.
Państwa Zachodnie podjęły decyzję o współdziałaniu, dążąc do zahamowania narastającej walki narodów azjatyckich oraz do przywrócenia swych dawnych wpływów w krajach tego rejonu. Pierwszym etapem współdziałania było powstanie Paktu Północnoatlantyckiego w 1949r. Podjęto próby utworzenia struktury, która miała być odpowiednikiem NATO. W 1951r. Podpisano układ polityczno-wojskowy - ANZUS. Skupił USA, Australię, Nową Zelandię. W 1954r. Zawarto Pakt Azji Południowo-Wschodniej (SEATO) - USA, Fr., A.B., Australia, Filipiny, Nowa Zelandia, Pakistan, Tajlandia. Nie przystąpiły (podobni jak do ANZUS): Indonezja, Indie, Birma. Zadaniem SEATO było przeciwstawianie się