Ciecze rzeczywiste - roztwory niedoskonałe Ciecze o odchyleniu dodatnim - azeotrop dodatni Ciecze o odchyleniu ujemnym - azeotrop ujemny
- Wielkość i struktura składników
- Siły kohezji między cząsteczkami
Rozdział azeotropów jest znacznie trudniejszy aniżeli roztworów doskonałych - tym trudniejszy im linie porowate i skraplania przebiega bliżej.
Rys. 19.1
Schemat aparatury do destylacji prostej (różniczkowej) bez deflegmacji; 1 - kocioł destylacyjny. 2 - skraplacz, 3 - odbieralnik destylatu
Destylacja wielokrotna
- przebiega szeregowo: kolba - skraplacz-kolba 2-skraplacz 2
- otrzymuje się ostatecznie znacznie wyższe stężenie składnika bardziej lotnego aniżeli w przypadku destylacji jednostopniowej
Destylacja ciągła - rektyfikacja
- na półce zachodzi wymiana ciepła i masy
- składnik odparowuje z cieczy kosztem ciepła skraplania
- ciecz zuboża się w składnik wrzący w wyższej temperaturze
- wada: duże zapotrzebowanie na energię
Destylacja z para wodna
- Obniżenie temp destylacji w przypadku wrzenia składnika w temp. wyższej od temp. wrzenia wody.
- Rozdzielenie cieczy lotnych od cieczy nielotnych z parą wodna.