85203

	małą dokładnością, tym niniejszą im prosta przebiega bliżej punktów kontr olowanych
Dokładność pomiaru	• Zależy od zadania, z reguły w granicach błędu
Warunki uzyskania wysokiej dokładności	standardowego około 1 mm.
metody	• Wartości .rzędnych" nie mogą być większe niż długość
	poziomej łatki, zwykle w granicach 0.3 - 0.7 m.
	• punkty, do których przykładany jest przymiar muszą być
	jednoznaczne.
	w słupach betonowych metalowe kolki, na elementach
	stalowych wystarczy
	miejsca przyłożenia łatki (przymiaru liniowego) oznaczyć
	farbą.

Do obserwacji obiektów wydłużonych i prostoliniowych (mosty, korony zapór wodnych, mury oporowe, ściany budynków). Metoda stałej prostej daje wartości składowych przemieszczeń w kierunku prostopadłym do osi obiektu.

Linia wytyczona w pobliżu osi obiektu z 2 parami stałych punktów A,B i C, D położonych poza obiektem na trwałym podłożu. Wzdłuż linii BC stabilizowane wskaźniki punktów

kontrolowanych {1,2,3.....k}. nad tymi punktami ustawia się liniał z podzialką i tarcza

celowniczą. W punktach A i B ustawia się teodolit zaś w C i D tarczę sygnałową. Oś celowa teodolitu (z lwietą o dużym powiększeniu 40-60X) wyznacza płaszczyznę pionową, względem tej płaszczyzny wyznaczane są położenia punktów kontrolowanych 1 -k. Na podziałkach przesuwnego liniału odczytuje się odległości punktów od płaszczyzny (stałej prostej). Różnice obserwacji w kolejnych pomiarach okresowych wskazują na zmiany położenia punktów kontrolowanych.