(niebo, ziemia, Tao, cesarz), mówi o boskim pochodzeniu cesarza. Jednakże cesarz powinien rządzić bez żadnego przymusu. Następcy: Czuang-Tsy, Jang-Czu.
Konfucjusz (KUNG-FU-TSE) - urodził się w 551 p.n.e. Początkowo, jak jego ojciec, pracował jako urzędnik; zrezygnował i zajmował się nauczaniem w szkole Lun Ji, gdzie przedstawił swoją teorię. Te rozmowy zostały spisane 100 lat po jego śmierci w 379 p.n.e. Teoria Konfucjusza: a)podstawowe założenie: zreformować społeczeństwo według tradycyjnych wzorców. Przywrócić utracony spokój i porządek w rodzinie i w państwie; b) środkiem przywracającym równowagę w państwie i rodzinie jest doskonalenie osobowości. Każdy człowiek może posiąść kulturę poprzez studiowanie tradycji, rytuałów, muzyki na wzorcach przeszłości, wtedy staje się szlachetnym. Spośród szlachetnych mieli być rekrutowani urzędnicy państwowi, którzy mieli kierować nieuczonym gminem. Cechy różniące szlachetnych od tłumu to obyczajowość, dobroć, umiar, odpowiedzialność za słowa i czyny, lojalność, dokładność, konsekwencja; c) rodzina - naturalna jednostka, należało w niej przywrócić dawne zależności przede wszystkim nadrzędność mężczyzny nad żoną i dziećmi; d) siła państwa nie mogła być oparta jedynie o nakazy i system kar, gdyż porządek i spokój w państwie gwarantuje dobrowolne i świadome uznanie władzy. Podstawową siłą mieli być starannie wyszkoleni urzędnicy. Następcy: szkoła w Lu, którą prowadził wnuk Konfucjusza Tsi-Si, Mencjusz, Sun-Tsi.
Mo-Ti: krytykował on przesadną etykiet i zewnętrzną ceremonialność Konfucjusza (żył 2 pokolenia po nim). Interesował się militariami, brał udział w budowie umocnień fortyfikacyjnych; studiował matematyczno-techniczny kierunek. Zwalczał pogląd o naturalnym charakterze rodziny, w jego doktrynie państwo i rodzina nie były ogniwami spajającymi społeczeństwo. Społeczeństwo - zespół jednostek, które wzajemnie obdarzają się wzajemną miłością, hierarchicznie i celowo zorganizowany ustrój, przypominający