86157

przyjmować nowe zadania. Powinna wychodzić naprzeciw potrzebom w danym okresie, ustroju. Jeśli będzie „oporna'' na jakiekolwiek zmiany nastąpi jej „skostnienie”, rutyna.

Reformy winny być przeprowadzone rozważnie, po dokonaniu analizy aspektów strat i korzyści. Zmiany muszą być

wprowadzane bezpiecznie, nie prowadzić do destabilizacji państwa. Metodą przeprowadzania zasadniczych reform powinien być selektywny radykalizm. Przebudowa administracji powinna być radykalna w sferze koncepcji, a także wybiórcza i pragmatyczna w realizacji. Reformy ustrojowe muszą być rozpatiywane w kategoriach społecznych, a ich cele i programy powszechnie znane i akceptowane. Dla powodzenia reform istnieć tez powinien korzystny klimat polityczny.

Naturalną cechą wszystkich struktur i zachowań administracyjnych jest daleko posunięty konserwatyzm, czyli niechęć do zmian i bezwład potężny opór administracji, formalizm i biurokracja, zwalczanie nowych inicjatyw.

10. Usprawnienia dokonywane w aparacie administracji:

Służby organizatorskie - tworzone w danych jednostkach organizacyjnych. Są to komisje, ciała kolegialne do spraw usprawnień. Mogą funkcjonować pod inną nazwą. Mają na celu bieżące informowanie o możliwości stosowania nowych technik w admiiustracji.

Wskazania na naukową organizację pracy oraz wskazania płynące z naukowej organizacji pracy.

Brak swobody eksperymentowania ze względu na normy prawne, które wyznaczają reorganizację i

usprawnienia administracji publicznej._

Hasła reform:

..mniei prawa” deregulacja, pozostawienie większych niż dotąd obszarów swobody działań ludzi, większa elastyczność przepisów prawnych.

■.mniej urzędów” - spłaszczanie systemowi struktur administracji

■decentralizacja” i..samorządność" - pozostawienie określonych sfer uspołecznionych organizacjom i społecznym środkom działania

..prywatyzacja" - gospodarowanie i usługi, stopniowe wycofywanie się państwa z pewnych obszarów życia społecznego_

11.    Charakterystyka reform administracyjnych w Polsce od czasu odzyskania niepodległości do czasów współczesnych:

Nastąpiło ujednolicenie administracji publicznej, zarówno centralnej, jak i lokalnej. Likwidacja różnorodności, wybór konkretnego modelu administracji centralnej. Kształtowanie poprzez konstytucje: marcową, kwietniową. Zniesienie niektórych resortów. 1928r. - rozporządzenie dotyczące admiiustracji rządowej i samorządu terytorialnego. Kodyfikacja w ramach 3 rozporządzeń na mocy ustawy określających procedurę administracyjną, o egzekucji administracyjnej, postępowaniu karno-administracyjnym (1928r.). Komisje rządowe - ujednolicenie administracji. Po II wojnie światowej nastąpiła zmiana ustroju państwa. Momentem przełomowym był 1950r., w którym przyjęto działania radzieckie. Kolejne lata to ciągłe przeobrażenia administracji publicznej. 1989r. -przebudowa ustroju administracji terenowej. Doniosłym jest znaczenie ustaw o samorządzie terytorialnym (8 III 1990r.), o terenowej rządowej administracji

(22 III 1990r.) oraz towarzyszące im normy prawne. 28 VII 1998r. - trójstopniowy podział terytorialny państwa. 7 VIII 1998r. - rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie powstania powiatów. 17 X 1992r. - przebudowa organów na szczeblu centralnym, o wzajemnych stosunkach władzy ustawodawczej i wykonawczej, o samorządzie terytorialnym. Konstytucja RP z 1997r. określa zakres prawa materialnego w administracji publicznej.

12.    Reorganizacja - rodzaj reform w administracji:

Jeżeli przedmiotem reformy jest struktura jednostki organizacyjnej, jej część lub zespół takich jednostek to mówimy o reorganizacji. Najprostsze reorganizacje polegają na łączeniu lub dzieleniu instymcji administracyjnych, względnie wydzielaniu nowych instymcji z dotychczas działających. Reorganizacja może łączyć się ze zmianą statusu publicznoprawnego danej instytucji, bądź tyczyć się tylko jej organizacji wewnętrznej. Zmieniając stanrs publicznoprawny następuje redefinicja celu jej powołania i posiadanej formy ustrojowej.