Ta instytucja służy potrzebie kontaktowania się wojujących państw. Do takich państw należą państwa neutralne które podejmują (na skutek zwrócenia się do nich państw wojujących) się opieki nad interesami danego państwa na obszarze państwa nieprzyjacielskiego. Niekiedy to samo państwo działa jako mocarstwo opiekuńcze dla obu stron, jest pośrednikiem przy przekazywaniu protestów, propozycji rokowań w sprawie rozejmu, wymiany jeńców. Konwencje genewskie z 1949 r. zobowiązują takie mocarstwa do ochrony interesów jeńców, osób internowanych i w związku z tym zostały one dodatkowo wyposażone w delegatów którzy jednak powinni uzyskać zgodę państwa przy którym mają wykonywać swą misję.