— początkowo pod wpływem wierzeń, że prawda jest w interpretacji sił nadprzyrodzonych (dowody o charakterze irracjonalnym). Stopniowo w kierunku poszukiwania prawdy materialnej.
— Przysięga (charakter samoprzekleństwa) - kara boska, symbolika, formalizm (zagrożony karami).
* Przysięga oczyszczająca - gdy pozwany miał pierwszeństwo w dowodzie. W przypadku dostarczenia do sądu złapanego na gorącym uczynku i przedstawieniu świadków schwytania - pozwany me mógł oczyścić się przysięgą
* Przysięga oskarżająca
* Wspólprzysiężnicy - liczba zależna od rodzaju czynu, kary, osoby. Przysięgali nie, co do prawdziwości twierdzenia strony, ale o wiaiygodności osoby. Początkowo tylko krewni, potem też sąsiedzL
— Świadkowie - początkowo znaczenie ograniczone. Np. osoby obecne przy jakimś akcie prawnym Zeznania w formie przysięgi o prawdziwości zeznawanych faktów. Dopiero w późnym średniowieczu istotną rolę mają świadkowie sensu stricte (przypadkowi obserwatorzy faktów)
— Ordalia (sądy boże) - zakazane dopiero na Soborze Laterańskim z 1215 r.
* Próba zimnej wody (topienie)
* Próba gorącej wody (oparzenia)
* Próba rozpalonego żelaza
* Próba poświeconego kęsa (połknięcie poświeconego chleba bez zakrztuszenia)
* Pojedynek sądowy - z czasem możliwość zastępcy
* Proces krzyża - który pierwszy opuści ręce.
— Dokumenty - najpierw tam gdzie wpływ prawa rzymskiego (np. prawo wizygockie). Różna wartość dowodowa - dokument królewski — pełna, dokumenty prywatne - popierane przysięgą świadków lub pojedynkiem Księgi sądowe.
Nagana wyroku.
— Każdy mógł wystąpić z zarzutem świadomego złamania prawa —> powstanie niezależnego od sprawy sporu, rozstrzyganego najczęściej w drodze pojedynku sądowego (przegrany płacił grzywnę) —► z czasem przed innym sądem (z reguły wyższym - początek wykształcania się toku instancji) między ganiącym (musiał przedstawić swoją propozycję wyroku) a naganianym
— Przeobrażenia w kierunku apelacji, głównie w sądach miejskich. We Francji tylko właściciele ziemscy mogli naganiać wyrok, a stan rycerski mógł prosić o poprawienie wyroku.
Postępowanie z urzędu. Proces rugowy.
— Postępowanie arbitralne władcy jako przejaw gniewu i sposób wywarcia zemsty publicznej —* z czasem coraz bardziej zinstytucjonalizowane formy postępowania —> nadal silniejsza pozycja urzędnika./sędziego królewskiego:
* wyrok jako urzędowy nakaz, a jego niewykonanie zagrożone dużymi karami,
* postępowanie dowodowe przeprowadzane przez sąd,
* przesłuchanie inkwizycyjne - z przysięgą że świadek będzie mówił prawdę.
— Postępowanie rugowe - wykształcone w monarcha fiankońskiei w celach zabezpieczania porządku i fiskalnych. Początkowo w sądzie królewskim, potem w sądach królewskich