89631

■ Jest możliwa gospodarka z pewną formą słabego totalitaiyzmu politycznego (autorytaryzmu); nie osiąga on takiego stopnia kontroli jak w socjalizmie

Polityka gospodarcza uczestniczy w dylemacie: ile państwa a ile swobody gospodarczej w życiu gospodarczym

-    cale continuum: od skrajnego upaństwowienia (socjalizm, komunizm) do skrajnego (teoretycznego) indywidualizmu, liberalizmu (państwa minimum); model „z lewej” strony się sprawdził

-    realizacja celów przy pomocy adekwatnych narzędzi; po ustaleniu celów w sposób „dialogiczny”, należy dobrać dla ich realizacji odpowiednie środki; każdy cel można zrealizować na wiele sposobów; wkraczamy tutaj w sferę prakseologii (dobra robota- optimum)- najefektywniejszy dobór środków do osiągnięcia celów; (minimalizacja nakładów przy realizacji celów albo maksimum efektu z .minimalnych nakładów- w danych warunkach i przy danym, akceptowanym ryzyku)

-    możliwych celów do realizacji jest w praktyce więcej niż możliwych środków (życie zawsze jest ograniczone)

-    szczególnie istotne staje się więc znalezienie optymalnych (najtańszych, najskuteczniejszych) środków; nie mogą być niewystarczające- za małe, za słabe, a także nie mogą być przesadne- marnotrawne, nieekonomiczne

-    zarówno makroekonomia jaki i oparta na niej polityka gospodarcza, a szerzej finanse publiczne są domeną olbrzymiej dowolności w doborze środków docelowych

> rachunek ekonomiczny w sferze makro jest mniej ekonomiczny niż rachunek ekonomiczny w sferze mikro

-    przeciwnicy sfery makro, a więc polityki gosp., kładą nacisk na ten aspekt

2