częściowo o walorach estetycznych (wpisaniu obiektu w krajobraz). Koszt wykonania pomostu oraz stężeń w niewielkim stopniu zależy od rozpiętości przęseł, natomiast koszt wykonania dźwigarów zależy przede wszystkim od rozpiętości i systemu konstrukcyjnego. Z punktu widzenia kryterium ekonomicznego rozpiętości przęseł dla ustalonej długości należy tak dobrać, aby sumaryczny koszt budowy przęseł i podpór byl najniższy (tys. 5.57). Rozpiętości przęseł można orientacyjnie przyjąć za optymalne, gdy koszt wykonania dźwigarów głównych będzie równy kosztowi wykonania przyległych podpór łącznie z fundamentami (rys. 5.58). Ponieważ o podziale na przęsła i przyjęciu systemu konstrukcyjnego decydują i inne czynniki, to niekoniecznie do realizacji przyjmuje się najtańsze rozwiązanie. Przykładem może być chociażby „Wiadukt Europa" kolo Salzburea Z dwunastu oroiektów' o systemach konstrukcyjnych przedstawionych na rysunku 5.59 do realizacji wybrano projekt <5, którego porównawczy koszt budowy wynosi 1 przy zmienności od 0.92 do 1.57. Na rysunku 5.60 przedstawiono z kolei analizowane warianty trasy, a na lysunku 5.61 siedem projektów mostu przez Ren w Strassbitrgu dla wybranego wariantu trasy (2.5) o rozpiętość i ach przęsła nurtowego 205 m (251 m, 228 m w wariancie trzecim i czwartym):
- belkowego ze stali (o wysokości konstrukcyjnej 3,8 - 6.8 m),
- belkowego z betonu spr ężonego (o wysokości konstrukcyjnej 4,5 + 10,5 rn),
- belkowego z betonu sprężonego i segmentu stalowego o długości odpowiednio w wariancie 3-5 równej 151 tn, 138 rn i 135 m przy wysokości 4,0 m, a na
podporze 8,5 nr, 7,5 m i 6,5 m,
- podwieszonego o wysokości pomostu stalowego 2,6 m lub betonowego o wysokości pomostu 2,8 m,
- podwieszonego o wysokości pomostu betonowego 2,5 tn,
z których jeszcze po modyfikacji wybrano wariant drugi (zwiększając długość przęseł skrajnych z 2 * 113 tn do 121 tn i 131 m, obniżając wysokości na filarze do 9,0 tn i przyjmując beton wysokowartościowy)