- kształt artystyczny:
I księga: wiersz o cudownych narodzinach Bolesława Krzywoustego, koniec księgi -w formie prozaicznej.
- II księga: młode lata Krzywoustego aż do chwili wygnania brata i zostania niepodziel-nym władcą.
- III księga: obejmuje lata 1109-1113, odparcie najazdu niemieckiego w 1109 r., działa-nia zaczepne na terenie Czech, wydarcie Pomorzu Nakla; zwycięstwo pod Naklem opisane wierszem i prozą na początku księgi i na końcu (4 lata późniejsza).
- wstawki wierszowane na początku każdej księgi, nazwane epilogiem (w sensie skrótu, stresz-czenia), takiemu skrótowi odpowiada wierszowany ustęp wewnątrz księgi, np. w I tren żalob-ny na śmierć Bolesława Chrobrego, w II pieśń śpiewana przez rycerzy pod Kołobrzegiem, w III pieśń straży strzegących obozu niemieckiego.
- epizodyczność; każdy epizod stanowi zamkniętą całość.
- rzadko odautorskie sądy o bohaterach i wydarzeniach.
- łacina średniowieczna wzorowana na:
- Piśmie Św. (św. Hieronim „Wulgata”), język potoczny, nieliteracki.
- naśladowcach klasyków rzymskich.
- „Kronika to „łączona łacina”.
- „Kronika" jest nasycona elementami rymu i rytmu, czasem proza przechodzi w regularny wiersz o podobnej strukturze, tzn. oparty na liczbie zgłosek i na rymie dwu zgłoskowym.
IV. Dzieje „Kroniki" w ciągu wieków.
- przechowywana w Krakowie.
- korzystał z niej Kadłubek, nie obca była Janowi Długoszowi, po Kadłubku straciła na znaczeniu.
- druk: Gdańsk 1749 r. przez Gotfryda Lengnicha (częściowo).
- pełną wersję znalazł Czacki.
- wydrukowana dzięki Joachimowi Lelewelowi w 1821 r. przez Bandkiego.
odnaleziony w Bibliotece Zamoyskich w 1848 r. najstarszy i najlepszy przekład „Kroniki" -wy-dany w 1851 r.
TEKST
I. część.
wstęp.
- list: zwrot do biskupów: Szymona. Pawła, Maura. Żyrosława; arcybiskupa Marcina i kanclerza Michała.
- wierszowana historia o narodzinach Bolesława za sprawą św. Idziego.
część właściwa.
- podanie o Popielu.
- podanie o Piaście. Rzepce i Siemowicie, cuda na postrzyżynach (dostatek piwa i jedzenia).
- Siemowit wybrany przez Boga księciem Polski, po nim władzę objął jego syn Lestek, następ-nie Siemomysł i Mieszko (przez pierwszych 7 lat był niewidomy, odzyskał wzrok i zmazał hańbę).
- małżeństwo Mieszka i Dąbrówki, przyjęcie chrześcijaństwa.
2