93774

3.    Sonet 111Do Najświętszej panny

>    Apostrofa do Matki Boskiej; kult maiyjny

>    Maryja- nie ma sobie równej, ozdoba życia człowieka, pokorna, oczyścicielka

świata(pokonała szatana i węża w raju), chwalebna

>    Porównana do księżyca- oświeca grzesznych i wskazuje im prawidłową drogę

4.    Sonet IV O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem

>    Motyw metafizycznej walki człowieka z szatanem, światem i ciałem.

>    Życie- ciągła walka, niekończące się zmaganie z przeciwnościami, ze złem, z

„ciemnością”.

>    Niewprawny człowiek musi prowadzić wojnę bez szans, dlatego przerażony

jest własną słabością i perspektywą porażki.

>    Człowiek musi zmagać się ze złem, rozpoznać i odrzucić „świata łakome

marności” i „zbiegłe lubości”, czyli kuszące go na każdym kroku wartości pozorne i przemijające rozkosze.

>    Bóg- źródłozaufania; człowiek musi wierzyć w moc Najwyższego, w jego miłosierdzie, szuka w nim oparcia.

>    Dramat egzystencji ludzkiej, rozdarcie wewnętrzne człowieka kończą się optymistyczną puentą - nawet taką walkę, byle z dobrym sprzymierzeńcem, da się wygrać.

5.    Sonet V O nietrwałej miłości rzeczy świata tego

>    Utwór ten jest parafrazą na temat wzięty ze znanego anakreontyku

tłumaczonego dość wiernie przez Kochanowskiego we Fraszkach

>    Konflikt pragnienia i nienasycenia; zestawienie dwóch rodzajów miłości.

r Rzeczy materialne, wydają się wspaniałe człowiekowi, ale nie mają znaczenia,

przemijają, są nietrwałe.

>    Uspokojenia należy szukać w Bogu, gdyż tylko tam można je odnaleźć.

6.    Sonet VI Do pana Mikołaja Tomickiego

>    Apostrofa do Tomickiego; zachwalanie jego cnoty, obyczajowości, dzielności,

mądrości

>    Skromność poety- nie jest godzien pisać o tak wielkiej jednostce

7.    Pieśń I Na Psalm Dawidów XIX

>    Pochwała Boga poprzez pochwałę widzialnego świata jako stworzenia.

>    Ludzie- głupcy, pyszni, błądzący

>    Bóg- mądrość, stworzyciel świata, jest wszechobecny.

>    Niebo- stworzone przez Boga zachwyca każdego, jest odwzorowaniem

kosmicznego ładu i harmonii

>    Człowiek obserwuje w nim gwiazdy i Słońce z nabożeństwem, upatrując w

ich ruchach czegoś w rodzaju misterium Bożej opatrzności

8.    Pieśń II Na Psalm Dawidów LII