93819

Interpretacja metafory wynika z tego, że nie jest elementem bezinteresownym, zawsze czemuś służy. W metaforze zostaje utrwalony stosunek wypowiadającego do rzeczy lub zjawiska, które przy jej pomocy określa, stosunek emocjonalny, intelektualny itp. Interpretacja: bezpośrednia (do metafory wprowadzony zostaje moment bezpośrednio oceniający) lub pośrednia (wyraża jakąś interpretację zjawiska)

M e t o n i m i a (denomitatio, zamiennia) — zastąpienie nazwy jakiegoś przedmiotu lub zjawiska nazwą innego, pozostającego z nim w pewnej obiektywnej zależności. Metonimia może, lecz nie musi, tworzyć wyrażenia metafoiyczne. Charakteryzuje przede wszystkim mowę prozaiczną i styl realistyczny.

Najczęściej wyróżnia się metonimie powstałe poprzez wprowadzenia nazwy:

1.    Przyczyny zamiast skutku (zginął od kuli)

2.    Skutku zamiast przyczyny (podoi mu śmierć w ampułce)

3.    Autora zamiast dzieła (oglądać Rembrandta)

4.    Rzeczy ogarniającej zamiast zawartości (sala gwizdała)

5.    Znaku zamiast przedmiotu oznaczonego (pokonany półksiężyc)

6.    Organ ciała zamiast przypisywanej mu funkcji (tęga głowa)

7.    Narzędzia zamiast wytworu (świetne pióro)

8.    Pojęcia abstrakcyjnego zamiast konkretnego (miłość ci wszystko wybaczy)

9.    Właścicielą zamiast jego własności (włamano się do Piotrkowskiego)

FABUŁA I AKCJA W DRAMACIE

Fabuła- układ zdarzeń w świecie przedstawionym utworu epickiego, dramatycznego i filmowego, składających się na koleje życiowe ukazanych postaci.

Każde ze zdarzeń tworzących fabułę dzieła pozostaje w określonych związkach z innymi zdarzeniami oraz z nadrzędną całością, która je wszystkie ogarnia.

Schemat relacji między elementami fabuły obejmuje zależności trojakiego rodzaju:

a)    związki następstwa w czasie

b)    związki przyczynowo- skutkowe

c)    związki teleologiczne (celowości)

[różne typy fabuł zakładają rozmaite hierarchie tych związków]

Rodzaje fabuły:

•    epizodyczna - poszczególne zdarzenia są w znacznej mierze usamodzielnione i nie tworzą swoistych szeregów wyższego rzędu

•    jednowątkowa z reguły w noweli czy tragedii

•    wielkowątkowa

[wątki w fabule układają się zazwyczaj hierarchicznie - głównemu podporządkowane są uboczne lecz mogą też narastać równolegle i równorzędnie]

Schemat fabularny utworu - ustanawia podstawowe uporządkowania zdarzeń (zwłaszcza czasowe i przyczynowe) oraz sieć relacji między postaciami w nich uczestniczącymi.