dokonania czynności bądź przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.
•> Wyroki w sprawie skarg na uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego albo związku jednostki samorządu terytorialnego oraz przepisy prawa miejscowego organów administracji rządowej - NSA, uwzględniając skargi na te uchwały lub na inne akty prawa miejscowego, stwierdza ich nieważność w całości lub w części. Według ustaw samorządowych uchwały organu samorządu terytorialnego sprzeczne z prawem są nieważne. Ustawy samorządowe, jak i ustawa o NSA nie określają rodzajów naruszeń prawa, które są podstawą stwierdzenia nieważności, oznacza to pozostawienie oceny stopnia naruszenia prawa sądowi. Ustawy samorządowe wprowadzają przesłankę negatywną stwierdzenia nieważności uchwał -przedawnienie po upływie 1 roku od wydania aktu prawa miejscowego (z wyjątkiem ustawy o samorządzie województwa). Tak samo jest uregulowane w ustawie o administracji rządowej w województwie. Ustawa o NSA uregulowała skutki prawne dla sytuacji prawnej jednostki w razie stwierdzenia nieważności uchwały organu jednostki samorządu terytorialnego (związku) lub aktu terenowego organu administracji rządowej, stanowiąc w art.24 ust.3 „Rozstrzygnięcia w sprawach indywidualnych wydane na podstawie takiej uchwały lub aktu, podlegają wzruszeniu w trybie określonym w postępowaniu administracyjnym albo w postępowaniu szczególnym.
❖ Wyroki w sprawie skarg na akty nadzoru - NSA, uwzględniając skargę samorządu terytorialnego na akt nadzoru, uchyla ten akt. Nie jest zatem dopuszczalne zastosowanie sankcji nieważności wobec aktu nadzoru nawet w razie podjęcia go z rażącym naruszeniem prawa.
2) postanowienie - sąd wydaje w razie odrzucenia skargi, umorzenia postępowania na posiedzeniu niejawnym lub na rozprawie oraz w celu rozstrzygania innych kwestii procesowych związanych ze sprawą, wynikających w toku postępowania sądowego (np.: o zawieszeniu postępowania, o przywróceniu terminu, o dopuszczeniu dowodu z dokumentu) oraz w innych przypadkach określonych w ustawie o NSA (np.: postanowienie o rozstrzygnięciu sporu kompetencyjnego).
3) zakaz reformationis in peius - w postępowaniu przed NSA, gdzie stroną przeciwną jest organ, który wydał zaskarżoną decyzję, zakaz reformationis in peius nie jest wyłączony. Sąd nie może jednak wydać orzeczenia na niekorzyść skarżącego, chyba że stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu.
4) Struktura orzeczeń NSA - ustawa nie reguluje struktury wyroku poza kwestią zamieszczeniu w orzeczeniu rozstrzygnięcia w sprawie kosztów postępowania. Stosuje się więc odpowiednie przepisy kpc. Wyrok NSA składa się z sentencji i uzasadnienia.
5) sentencja - według art.325 kpc „sentencja wyroku powinna zawierać wymienienie sądu, sędziów, protokolanta oraz prokuratora, jeżeli brał udział w sprawie, datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania wyroku, wymienienie stron i oznaczenie przedmiotu sprawy oraz rozstrzygnięcie sądu o żądaniach stron". Sentencję wyroku podpisuje cały skład orzekający.
6) uzasadnienie - wyrok podlega uzasadnieniu z urzędu. Uzasadnienie to powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. Uzasadnienie wyroku sporządza się w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia sentencji wyroku. Uzasadnienie wyroku podpisuje cały skład orzekający. Forma i struktura postanowienia jest taka sama jak wyroku.
Sąd wydaje wyrok po niejawnej naradzie sędziów bezpośrednio po zamknięciu rozprawy, może jednak