94827

Model Keynesa opiera się na analizie przyczynowo-skutkowej. Występują w nim czyiuiiki zmienne (dochód narodowy, konsumpcje, inwestycje, zatrudnienie, oszczędności) a ich wysokość zależy od zmiennych przyczynowych przy czym podłoże zmiennych ma dla niego charakter psychologiczny - skłonność do konsumpcji krańcowej, rentowność kapitału, stopa procentowa.

„w okresie krótkim skłonność do konsumpcji jest większa przy niskich dochodach, ale maleje wraz ze wzrostem dochodów. Zwiększa się natomiast skłonność do inwestycji, dochody bowiem można przeznaczyć na oszczędności lub inwestycje”

By zabezpieczyć równowagę gospodarki trzeba dążyć do tego aby oszczędności i inwestycje były sobie równe.

Rozumowanie Keynesa przedstawia się w schematyczny sposób - wzrost inwestycji prowadzi do wzrostu dochodów. Część dochodów wydawana jest na konsumpcję. Powstaje popyt na nie i tworzy impulsy do zatrudniania i dalszych dochodów (na rynek wylewają się dwa strumienie pieniężne z wydatków na inwestycje i z wydatków na konsumpcję). Keynes uważa że są to bardzo ważne impulsy dla rozwoju gospodarczego i uważa że zatrudnienie i dochody z zatrudnienia są skutkiem wydatków na inwestycje. Keynes nazywa to zjawisko tzw.

Efektem mnożnikowym i powiada tak „mnożnik inwestycyjny jest to ilościowe ujęcie zjawiska polegającego na pobudzeniu wydatków konsumpcyjnych przy pomocy wydatków na inwestycje.

W połowie XVIII w. David Hume zarysował zależności między bilansem handlowym, szybkością obiegu pieniądza a poziomem cen. Przeszło to do teorii handlu międzynarodowego pod nazwa cenowy mechanizm przepływu pieniądza kruszcowego. Jego sens byl następujący:

Ciągle utrzymywanie dodatniego bilansu handlowego nie jest możliwe bo:

dodatni bilans handlowy oznacza wzrost ilości kruszcu, a tym samym pieniądza wzrost ilości pieniądza prowadzi do wzrostu cen wzrost cen oznacza spadek konkurencyjności produktów spadek konkurencyjności oznacza spadek eksportu Odwrotny proces dokonuje się drugim kraju z ujemnym bilansem handlowym.