95120

Głównym zarzutem wobec tego patrzenia na politykę jest fakt, że ludzie wcale nie zachowują się racjonalnie.

b) Teoria gier, w 1944 r. John von Neumann i Oskar Morgenstern stworzyli pracę dot. gier, związanych z ekonomią. Politykę traktuje się, jako grę, w której są określone reguły, uczestnicy grają między sobą. Pojawia się problem opisania reguł tej gry. Reguły gry powinny być akceptowane przez obie strony. Problemem jest też ustalenie, czy w grach możliwe są remisyfgra może być zerojedynkowa; gra o sumie zerowejfkonflikt, jeden wygrywa, drugi przegrywa; gra o sumie niezerowej - obaj mogą wygrać). W sm remis ustanawiany jest na jakiś czas, do momentu gdy pojawia się okazja wygrania przez jedną ze stron.

Obie te teorie opierają się na patrzeniu na politykę, jako działalność racjonalną.

Demokracja deliberatywna

(słowo od debaty- deliberacji; wspólne rozwiązywanie problemów, wspólna władza) -propozycja reform demokracji; krytykuje weberowskie pojmowanie władzy; chcą harmonijnej współpracy; władza jest traktowana w kategoriach zbiorowych; decyzje w jak największym zakresie powinny płynąć bezpośrednio od obywateli; kategoria wróg -przyjaciel ma być niwelowana przez rozbudowaną sieć współpracy, która te fundamentalne różnice będzie znosić.

Krytyka demokracji przedstawicielskiej zasadza się na tym, że podejmując decyzje polityczne, obywatele działają z pozycji indywidualnych jednostek, choć te decyzje będą miały konsekwencje grupowe, dla wszystkich.

Stąd postulat działania grupowego, wypracowania w procesie deliberacji, dobra wspólnego.