Szkoła społeczności międzynarodowej(izw. szkoła angielska)
Ten nurt jest specyficzny, bo istnieje poza ewolucją amerykańskich teorii SM. Odwołuje się ona do Grocjuszowskiej wizji(tradycji europejskiej)
Założenia metodologiczne:
1. Odrzuca podejście behawioralne. Odwołuje się do tzw. tradycyjnego humanistycznego podejścia do stosunków międzynarodowych. Opiera się nie na kwantyfikacji, tylko na intuicji.
2. Odrzuca rozgraniczenie między myśleniem ściśle realistycznym a liberalnym. Jest to szkoła które je akceptuje i jednocześnie odrzuca.
Główne założenia w postrzeganiu środowiska międzynarodowego:
=> Struktura: Koncentnije się na państwach, systemach państw, ale także na podmiotach
niepaństwowych. Siła i potęga są istotnym czynnikiem kształtowania państw, ale odrzucają wizję Hobbesa, gdzie nie obowiązują żadne zasady. Uważają, że obok siły istouia jest rola prawa międzynarodowego. Państwo łączy w sobie jednocześnie siła i prawo.
=> Środowisko międzynarodowe, jest anarchiczne w sensie braku centralnego ośrodka sterowania. Owa anarchiczność nie jest kształtowana jedynie przez państwa, bo istnieją także podmioty niepaństwowe (jednostki, grupy społeczne...). Podmioty niepaństwowe odgrywają drugorzędną rolę.
=> Funkcjonowanie. Odrzucają pogląd realistów na temat polegania wyłącznie na własnych siłach (self-help system), a także pogląd idealistów o trwalej harmonii interesów. Zasady i normy nie mogą jej w pełni zapewnić gdyż występują także procesy wykorzystywana siły. Przykładem jednoczesnego występowania siły i prawa jest ONZ (np. interwencja w Libii)
Obok norm, instytucji i siły ważni są także ludzie: etyka i moralność, prawa człowieka.