Nazwa koncepcji ideologiczno-politycznej głoszonej przez Lwa Trockiego, powstała w ZSRR w toku sporu o taktykę partii bolszewickiej i światowego ruchu komunistycznego.
Lew Trocki (Lejba Bronstcin) organizator Armii Czerwonej i militaryzacji kraju. Najbliższy współpracownik Lenina i najzdolniejszy człowiek elity komunistycznej. Był fanatycznym przywódcą przekonanym o swojej misji dziejowej, obdarzonym talentami mówcy. Nie wahał się przed okrucieństwami w imię idei. Niezdolny do walki o władzę po śmierci Lenina przegrał ze Stalinem w 1929. W 1938 utworzył IV Międzynarodówkę zwaną Trockistowską.
Założenia:
Teoria permanentnej rewolucji - forma przejścia od rewolucji burżuazyjno demokratycznej do socjalistycznej, charakter rozciąga się na wszelkie walki, konflikty i stosunki społeczne z okresu poprzedzające pełne zwycięstwo socjalizmu, najpierw ewolucja ogólnoeuropejska a potem ogólnoświatowa
Idea ta była wykorzystywana do krytyki stalinizmu oraz inspirowania ugrupowań trockistowskich i anarchistycznych w Europie Zachodniej i Ameryce Południowej Światową rewolucję jako proces, a nie jednorazowy akt uwzględniał, że wybuch rewolucji nastąpi na początku w jednym kraju, ale później wystąpienia rewolucyjne ogarną inne kraje
Utrzymanie dyktatury proletariatu w Rosji było uzależnione od zdobycia władzy przez proletariat w innych krajach.
Politycznym rezultatem biurokratyzacji kraju był stalinizm - polityczna władza biurokracji. W ten sposób - zdaniem Trockiego - powstało zdegenerowane państwo robotnicze.
- Zwycięska rewolucja światowa, na którą liczył Trocki oprócz obalenia rządów kapitalistycznych, obaliłaby również rządy biurokracji.
Idea jednolitego frontu przeciw faszyzmowi jako największe niebezpieczeństwo dla ruchu robotniczego