95322

Przyspieszenie realizacji tych celów związane było z formalnym powołaniem Wspólnoty Europejskiej łączącej EWWiS, EUROATOM i EWG (1 VII 1967 r.). Działania tej organizacji miały doprowadzić do integracji krajów członkowskich nie tylko ekonomicznej, ale i politycznej. Otwarciem ostatniego etapu na tej drodze miało być przyjęcie na „szczycie" Wspólnoty Europejskiej w Maastricht (9-11 XII 1991 r.) traktatu o powstaniu Unii Europejskiej (wspólna waluta ECU od 11 1999 r.). Ratyfikacja tych postanowień napotkała jednak nadspodziewanie silny opór w wielu państwach członkowskich (odrzucenie traktatu w referendum przez Duńczyków, wiele zastrzeżeń zgłaszanych przez Wielką Brytanię) i Unia Europejska zaczęła funkcjonować dopiero od 1XI 1993 r. Przyczyny tych rozbieżności tkwią w „pięcie achillesowej" integracji - polityce rolnej (najnowsze przykłady to problemy polskiego mleczarstwa, rzeźni i masarni czy głośna w lutym 1998 r. „afera żelatynowa") oraz w zróżnicowanej pozycji poszczególnych walut na międzynarodowym rynku walutowym.

Ten ostatni problem był głównym punktem obrad szczytu Unii Europejskiej w Madrycie (15-16 XII 1995 r.), podczas którego postanowiono o wprowadzeniu EURO. Euro miało stać się pełnoprawną walutą - również w obrocie gotówkowym, a nie jak jego poprzednik ecu tylko walutą rozliczeniową opartą na koszyku walut narodowych.

Wprowadzenie programu euro zaplanowano na trzy etapy: 1) utworzenie obszaru euro; w maju 1998 r. za zgodą Komisji Europejskiej do programu przystąpiło 11 krajów członkowskich Unii: Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg. Portugalia, RFN i Włochy. Ze względu na odmienne koncepcje ekonomiczne oraz przywiązanie do własnych walut narodowych do programu euro nie przystąpiły: Dania, Szwecja i Wielka Brytania, (mimo, że spełniają warunki). Natomiast Grecja, jako jedyne państwo Unii Europejskiej ma zbyt słabą walutę narodową, by mogła być przyjęta do obszaru euro;

2} powstanie Unii Gospodarczej i Walutowej poprzez wprowadzenie euro, jako waluty rozliczeniowej z dniem 11 1999 r.;

5) emisję przez Europejski Bank Centralny banknotów euro i monet eur&centów od dnia 11 2002 r. Zgodnie z postanowieniami programu madryckiego początkowo euro było w obiegu obok walut narodowych. Jednak po okresie półrocznym stało się jedynym środkiem płatniczym od I VII 2002 r. W systemie euro uczestniczy również Grecja, zaś poważnie nad przystąpieniem do strefy poważnie zastanawiają się Dania i Szwecja.

Do najważniejszych organów Unii Europejskiej obecnie należą;

•    Rada Europejska, w skład której wchodzą szefowie państw lub rządów wraz z ministrami spraw zagranicznych oraz przewodniczący z wiceprzewodniczącymi Komisji Europejskiej. Siedzibą Rady jest państwo, które przewodniczy Unii (od stycznia do czerwca 2003 r. - Grecja);

•    Komisja Europejska, której członkowie mianowani przez państwa członkowskie mają status niezależnych funkcjonariuszy międzynarodowych. Liczy ona 20 członków, 1 przewodniczącego, 2 wiceprzewodniczących i 19 komisarzy (po 2 z Francji, Niemiec. Włoch, Hiszpanii. Wielkiej Brytanii oraz po jednym z pozostałych krajów). Siedzibą Komisji jest Bmksela;

•    Rada Unii Europejskiej, w skład której wchodzą ministrowie 15 państw. Z siedzibą w Brukseli;

•    Parlament Europejski - od 1976 r. wybierany w wyborach bezpośrednich we wszystkich państwach członkowskich. Obecnie liczy 626 posłów, których ilość jest proporcjonalna do liczby mieszkańców (RFN - 99, Francja, Wielka Brytania i Włochy po 87, zaś z drugiej strony Luksemburg - 6. L.landia -15, a Dania i Finlandia po 16). Siedzibą Parlamentu jest Strasburg;

•    Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich - liczący 15 sędziów i 9 rzeczników generalnych. Siedzibą Trybunału jest Luksemburg.