Jedną z cech polityki jest egoizm, a więc poczucie własnego interesu. Nie ma w niej altruizmu. To wpływa na postęp i rozwój w rzeczywistości politycznej.
Stronniczość łatwo widać w polityce zagranicznej, np. EU będąca strukturą organizacyjną, w której na wierzch wychodzą sprzeczne interesy różnych państw.
Najpełniej jednak stronniczość przejawia się w parlamencie. Tam dochodzi do starcia interesów.
Przyczyny stronniczości:
Każdy polityk wybrany na dane stanowisko nie jest reprezentantem wszystkich, lecz określonej grupy, np. prezydent jest reprezentantem państwa a nie całego społeczeństwa. (Racja państwa nie musi pokrywać się z interesami społeczności. A interesy większości nie zawsze są lepszą racją. Większość zawsze stanowi zagrożenie dla mniejszości.)
Polityka stronnicza - inaczej partykularna, interesowna. Party kularność to działalność na rzecz przeforsowania własnego interesu ekonomicznego i sys. wartości, by narzucić swój sys. postrzegania świata.
Polityka stronnicza oparta jest na stronniczym wyborze wartości. Politycy chcą własnym wartościom nadać sankcję prawną, a więc zmusić innych do przestrzegania własnego systemu wartości.
Polityka oprócz tego, że jest partykularna, jest też partykularnie interpretowana: jej metody, działania, środki i cele. Próbuje się narzucić swoje poglądy, jako jedyne słuszne.
Czasami polityka przestaje być stronnicza, stając się polityką organiczną, dla dobra wspólnego. Taka polityka wyst, najczęściej w warunkach kryzysu, najczęściej zewnętrznego. Może ona być realizowana na dwa sposoby:
- w drodze porozumienia między głównymi siłami politycznymi
- narzucona przez hegemona
Polityka samoobsługi pojawia się, gdy grupa polityków chce stworzyć sobie bazę z grupy społecznej, która chciałaby się wyodrębnić i poczuć ważna na arenie politycznej. Ujawnia się to często we wczesnych etapach emancypacji. Można ją nazwać polityką rzeczywistości wirtualnej. Ma ona szanse, gdy nast. marginalizacja grupy spoi. z polityki, jej wykluczenie. Wtedy łatwiej jest wystąpić w interesie takiej grupy.
Często też pojawia się przy alienacji i degeneracji elit politycznych. Wtedy klaruje się konflikt społeczeństwo - elita. Społeczeństwo, masa - zawsze taki konflikt wygra.