97734

jest domniemana kompetencją krajów związkowych. Podstawę prawną funkcjonowania krajów związkowych stanowi konstytucja federalna i konstytucje krajów związkowych. Konstytucje związkowe są stanowione przez lokalne parlamenty. Konstytucja kraju związkowego nie może być sprzeczna z konstytucją federalną, ale dla swej ważności nie musi być ona zatwierdzona przez parlament centralny. W Niemczech możemy rozróżnić 5 rodzajów uprawnień w stanowieniu prawa.

1.    Wyłączne ustawodawstwo federacji (około 100 dziedzin życia politycznego stanowi wyłączną kompetencję rządu federalnego).

2.    Ustawodawstwo konkurencyjne/równoległe (są sprawy o których może decydować kraj związkowy lub rząd federalny).

3.    Ustawodawstwo ramowe (rząd wydaje ogólne regulacje prawne, a kraje związkowe dostosowują je do swoich potrzeb poprzez szczegółowe ustawodawstwo).

4.    Ustawodawstwo związane z realizacją zadań wspólnych federacji i kraju związkowego (np. jakieś gigantyczne przedsięwzięcie budowlane).

5.    Ustawodawstwo krajowe (wyłączne kompetencje kraju związkowego).

3. System partyjny.

Ustrój społeczno-polityczny jest ustrojem pluralistycznym, z funkcjonującym systemem wielopartyjnym. Aczkolwiek obecnie można go nazwać systemem paropartyjnym, z faktycznie mocno ograniczoną liczbą partii posiadającą realne szanse udziału w życiu politycznym kraju. UZ dokonała instytucjonalizacji partii. Oprócz potwierdzenia wolności