98763

Etemalizm („boski punkt widzenia”) - czas to cztery wymiary, zatem świat nie rozciąga się tylko w trzech wymiarach (to oznacza, że nasze wnuki istnieją w innym wymiarze czasoprzestrzennym). W tym ujęciu nie ma miejsca na zmianę, bo nic się nie zmienia, a zmiana to jedynie złudzenie.

Wg Parmenidesa świat nie mógł powstać, bo istniał od zawsze.

Ksenofancs

Był uczniem Anaksymandra. Za prasubstancję uważał ziemię.

Empedokles (490-430 r. p.n.e.)

Był prekursorem pierwiastka w sensie chemicznym. Wg niego każdą rzecz można rozłożyć na prostsze, te na jeszcze prostsze, i tak dalej, aż dojdzie się do momentu, w którym dalsze rozłożenie będzie niemożliwe.

Mylił się codo szczegółów - wierzył, że są cztery pierwiastki-żywioły; ogień, niebo, ziemia, powietrze. Ich zmieszanie daje określone przedmioty.

Demokryt i Abdery

Twórca atomistycznej teorii budowy materii. Twierdził, że żadnej rzeczy nie można dzielić bez końca, bo dochodzi się do atomów (z gr. atomos - niepodzielny), których nie da się podzielić. Atomy mają własności geometryczne i kinematyczne. Wszystko składa się z atomów, w tym bogowie i dusze (różnią się tym, że są lżejsze i kuliste). Atomy są w wiecznym mchu od zawsze. Wpadając na siebie tworzą większe całości. Koniec każdej rzeczy to rozkład na atomy.

Teoria piękna Pitagorejczyków

Dotrwała do połowy XVIII w. Pitagorejczycy twierdzili, że piękno jest obiektywne - nie zależy od człowieka, tkwi w przedmiocie - można je odkryć i opisać. Piękno polega na odpowiednich proporcjach. W ten sposób powstał ideał urody człowieka. W starożytności artysta musiał tworzyć wg pewnych schematów. W oświeceniu uznano, że piękno zależy od patrzącego. Współcześnie artysta ma szokować, co łatwiej zrobić brzydotą.

LOGIKA

Nazwa - wyrażenie nadające się na podmiot.

Desygnat nazwy - każdy obiekt, o którym można tę daną nazwę zgodnie z prawdą orzec.

	NAZWY PODZIAŁ
ogólne	jednostkowe	puste
(mają więcej niż 1 desygnat)	(mają dokładnie 1 desygnat)	(brak desygnatu)
	- nazwy własne,	- nazwy istot mitycznych,
	- deskrypcje określone, czyli	bajkowych,
	tylko jeden przedmiot	- deskrypcje wewnętrznie
	pasujący do opisu, np.	sprzeczne, np. człowiek
	najwyższy łodzianin.	wyższy i niższy od Janka, - deskrypcje, o których wiemy, że są nierealne.

Zakres nazwy - zbiór wszystkich jej desygnatów. Zbiory wcłiodzą w reakcje: