99070

języka polskiego wobec łaciny, mieszczanie i szlachta jako odbiorcy języka literackiego; 3) poł. XVIII w. - zmiany w życiu spoi., odnowienie literatury w języku polskim i początku przeobrażeń w języku. Cezury drugorzędne: 1540 - literacki złoty wiek, 1650 - dominacja łaciny, 1863/64 - resztki tradycji staropolskiej.

3. Zenon Klemensiewicz i jego podział: 1) epoka przedpiśmienna; 2) epoka piśmienna - od poł. XII w. (1150) do przełomowych dziesięcioleci XV i XVI w.; 3) dobra średniopolska - od pocz. XVII w. do lat 80. XVIII w. (1772); 4) doba nowopolska - od lat. 80. XVII w. do 1939 roku. Historia zewnętrzna stanowi tu główne kryterium. 1153 - bulla gnieźnieńska, pierwsze nazwy własne w języku polskim; XII-XIV w. - Kazania świętokrzyskie; XII w. -kształtowanie się systemu spółgłoskowego, stabilizacja intonacji, akcentu; XV/XVI w. -różne procesy, min. zanik samogłosek pochylonych (stopniowo do poł. XVIII w.), 1740 -ginie ostatnia samogłoska pochylona w druku.