sobie za cel podporządkowanie sobie plemion słowiańskich. Miało się to dokonać poprzez chrystianizację Polski za pośrednictwem duchowieństwa niemieckiego, które utworzyło swoje placówki misyjne na pograniczu niemiecko-słowiańskim. Jednakże Mieszko I chciał uniknąć zależności od Niemiec i szukał sprzymierzeńca w Czechach.
Temu celowi miało służyć małżeństwo Mieszka I z czeską księżniczką Dobrawą. zawarte w roku 965. Krótko po tym, w roku 966 książę Mieszko I przyjął chrzest za
pośrednictwem czeskim Najpierw ochrzcił się sam książę i jego dwór, a misje chrystianizacyjne wśród społeczeństwa trwały jeszcze kilka wieków. W Gnieźnie zostało utworzone pierwsze polskie biskupstwo, a wedle relacji niemieckiego kronikarza Thietmara pierwszymi biskupami zostali Jordan i Unger.
Dyplomacja Mieszka I
Przyjęcie przez Mieszka I chrztu za pośrednictwem Czech miało niezwykle istotne znaczenie. Z jednej strony wprowadziło Polskę do społeczności chrześcijańskiej i podniosło prestiż Mieszka I na arenie europejskiej, a jednocześnie ucłuonilo Słowian przed przymusową chrystianizacją ze strony Niemiec i wzmocniło pozycję Mieszka I w stosunkach z niemieckim cesarzem. Ponadto zaszczepienie na polskim gruncie kościelnych wzorów organizacyjnych, w tym szczególnie ważne w dyplomacji piśmiennictwo i formy kancelaryjne, przysłużyło się wzmocnieniu powstającego organizmu państwowego.
Po śmierci cesarza Ottona I w roku 973 nastąpiła w Niemczech walka o jego sukcesora. Mieszko I poparł kandydaturę księcia bawarskiego Henryka Klótnika. jednak jego stronnik przegiął. Mieszko I musiał podjąć dyplomatyczne działania, by załagodzić zaistniałą sytuację. Dlatego wysłał swego syna Bolesława (zwanego później Chrobrym) jako zakładnika na dwór cesarski oraz płacił cesarzowi trybut (daninę) Po śmierci Dobrawy w roku 977 Mieszko I ożenił się z córką margrabiego Marchii Wschodniej, Odą, która urodziła mu trzech synów': Mieszka, Świętopełka i Lamberta.
Polska Mieszka I - znaczenie
Niedługo przed śmiercią, Mieszko I wydal w roku 990 dokument zwany Dagome iudcx. w
którym oddal Polskę pod opiekę papieżow i. Dokument Dagome iudex zawierał opis granic państwa Mieszka I, zgodnie z którym do Polski należały Wielkopolska, Kujawy, Mazowsze, Śląsk i Pomorze.
Po śmierci Mieszka I w roku 992 nastąpił przejściowy podział kraju, gdyż oprócz Bolesława Chrobrego do korony pretendowali synowie Mieszka I z małżeństwa z Odą. Jednak Bolesławów i Chrobremu udało się pokonać przyrodnich braci i tym samym utrzymać zjednoczenie kraju, które dużym wysiłkiem militarnym i dyplomatycznym zostało wywalczone przez jego ojca.
Całokształt politycznych, dyplomatycznych i militarnych zabiegów Mieszka I, oceniany ze współczesnej perspektywy, pozwala wysnuć wniosek, iż Mieszko I byl mądrym i przewidującym władcą. Rozmaite sojusze, które zawierał Mieszko I świadczą o wysokich zdolnościach dyplomatycznych księcia, którego najwyższym celem byl interes państwa polskiego.