meteorologicznych, nie istnieje problem zmęczenia ltp.) tym niemniej pewne idee mogły zostać przeniesione z jednych konstrukcji na drugie. Świadczą o tym publikacje [72], [78], [90], [91], [104], [116], [137].
Podstawowym zagadnieniem w takich ustrojach jest ocena stopnia zespolenia obu materiałów. Prace badawcze poświęcone temu tematowi są chyba najbardziej zaawansowane w Finlandii, gdzie wybudowano już kilka mostów tego typu, a także w Niemczech i Szwajcarii. W tym miejscu trzeba podkreślić szczególnie znaczące osiągnięcia dokonane w krajach skandynawskich podczas realizacji szeroko zakrojonego przedsięwzięcia pt „NordicTimber Bridge Project" [193]. Opisy zrealizowanych mostów zamieszczono w rozdziałach 6.2.1.5, 6.2.3.4, 6.2.4.3 i 6.2.5.5.
Ważnym problemem jest również dobór łączników i sposób realizacji przez nie zespolenia. W wielu krajach pracuje się nad tym zagadnieniem testując zarówno w laboratorium jak i na obiektach rozmaite rodzaje łączników zespolenia. Przykłady takich rozwiązań podano w rozdziałach 6.2.1.5, 6.2.3 4, 6.2.4.3 i 6.2.5.5, a także w [54], [55], [85], [193], Wyniki tych badań znalazły także odzwierciedlenie w normie EN 1995-2 [218].
Zgodnie z nią w analizie zespolenia elementów konstrukcji wykonanych z dwóch różnych materiałów należy uwzględniać poślizg w złączu (podatność łącznika). Nie należy uwzględniać wpływu tarcia i adhezji pomiędzy betonem i drewnem.