99870

(8.95)

djua ^d.min

fk

Tw./łn

gdzie:

c_djHax - największa wartość naprężeń wywołanych obciążeniem zmęczeniowym, <J_djnin ~ najmniejsza wartość naprężeń wywołanych obciążeniem zmęczeniowym, f_k - odpowiednia wytrzymałość charakterystyczna, y_MJkl - częściowy współczynnik materiałowy dla obciążenia zmęczeniowego

jest większy niż:
• 0,6	dla elementów ściskanych wzdłuż i prostopadle do włókien,
• 0,2	dla elementów zginanych i rozciąganych,
• 0,15	dla elementów ścinanych,
• 0,4	w połączeniach z zastosowaniem trzpieni.
• 0,1	w połączeniach z zastosowaniem gwoździ,
• 0,15	w innych połączeniach.
Warunkiem	koniecznym do przeprowadzenia prawidłowej analizy
zmęczeniowej jest	odpowiednie zdefiniowanie modelu obciążeń. Musi on

wywoływać maksymalne i minimalne naprężenia w rzeczywistych elementach konstrukcji. Model ten powinien korelować z wymaganiami EN 1991-2 [215). Liczba stałych amplitud cykli naprężeń w roku Nobs powinna być przyjmowana z tablicy 8-8 albo, jeśli znane są dane na temat rzeczywistego ruchu na obiekcie, obliczona ze wzoru (8.96)

^No* = 365 n_Anra

gdzie:

- liczba cykli zmian naprężeń o stałych amplitudach,

(8.%)