Biomechanika wyklady0041

I

i

!

1

I

I

t

t

1

I

l

b U-i'

m,rf-. rf, - r,

A = l_n + w//,; ■ d-, = \ ⁺ r.

i 2 <-

i,

gdzie: m\ - masa przedramienia, m₂ - masa ręki, / - centralny moment bezwładnt»ści przedramienia względem osi poprzecznej, I_c- centralny moment bezwładności ręki w/głędcin osi poprzecznej. d_t odległość środka masy (ciężkości) przedramienia od osi stawu łokciowego, dj - odległość środka masy ręki od osi stawu łokciowego, z, - promień wodzący środka ciężkości przedramienia, rpromień w odzący środka ciężkości ręki, I\ - długość przedramienia. A> długość ręki, /j moment bezwładności przedramienia względem osi poprzecznej w stawie łokciowym. J, - moment bezwładności ręki względem osi poprzecznej w staw^ric łokciowym. /_k sumaryczny moment bezwładności ruchomej części kończyny (przedramienia wraz z ręką)

Wyznaczanie momentu bezwładności przedramienia wraz 2 ręką dln ruchów zginania i prostowania stawu łokciowego

Rys. 11. Przykład składania momentów bezwładności części kończyny górnej na podstawie twierdzenia Steinera [1],

Empiryczne metody wyznaczania momentu bezwładności ciała człowieka.

1. Metoda wahadła (rys. 12)

7 '.'kit-? drgań wahadła.

; | moment bezwładności wahadła.

!>-saywmwć -krctr.;-. sprężyny 2. <iz«v. moment kierujący wahadła l

Rys.)2 Metoda wahadła wyznaczania momentu bezwładności ciała człowieka [1], 2. Metoda skokowa polega na przyłożeniu do ciała siły o stały i znanym momencie M i pomiarze wywołanego tą siłą przyspieszenia kątowego s. Moment bezwładności wyznaczamy następnie jako:

1

M

s

(12)

12