Można go określić jako walkę z sobą samym.
Konflikt wewnętrzny to:
• położenie na szali dwóch wartości zazwyczaj sprzecznych ze sobą i za zwyczaj jednakowo dla nas atrakcyjnych,
• dokonanie wyboru między dobrem a złem (zwłaszcza, gdy to drugie jest bardzo ciekawe i wzbudza w nas dreszcz emocji),
• dochodzące do nas od osób trzecich (często dla nas ważnych np. rodziców, nauczycieli czy przełożonych w pracy) sprzeczne informacje,
• również nazywany przez specjalistów „konflikt ról”, występujący u osób bardzo ugodowych i łagodnych, od których oczekuje się zajęcia stanowiska bardzo autorytatywnego lub powierzono takiej osobie funkcję wymagającą cech autorytatywnych.
Konflikt wewnętrzny przejawia się w dwóch aspektach pozytywnym i negatywnym. Dokonując dobrych społecznie wyborów są one również dobre i dla nas. Jednak długotrwała wewnętrzna walka może również doprowadzić do wielu lęków i napięć, które w efekcie utrudniają człowiekowi normalne funkcjonowanie. Osoba taka miewa trudności w stosunkach interpersonalnych w grupie, w szkole czy w pracy i w skrajnych przypadkach może wycofać się z życia społecznego. Napięcia spowodowane konfliktami wewnętrznymi doprowadzają do przejaskrawienia przyczyn konfliktu i powodują osobie je przeżywającej więcej problemów przy ich rozwiązywaniu.