3784498792

Kontrola podaży pieniądza jako strategia polityki antyinflacyjnej 13

3. Kontrola podaży pieniądza jako strategia pośredniej realizacji celu inflacyjnego

Chociaż cel finalny polityki pieniężnej jest najczęściej dość precyzyjnie sformułowany, wybór odpowiedniej strategii zawsze pozostaje sprawą dyskusyjną. Nie ma jednej najlepszej strategii dla wszystkich krajów. Wskazują na to odmienne sposoby prowadzenia polityki monetarnej przez banki centralne w poszczególnych państwach¹⁰. Na decyzję o zastosowaniu konkretnej strategii wpływa wiele czynników: stopień rozwoju gospodarki, przyczyny inflacji, znajomość mechanizmu transmisji monetarnej, stopień kontroli wielkości monetarnych, posiadanie i wykorzystywanie ekonometrycz-nego modelu inflacji, rozwój rynków finansowych oraz rodzaje możliwych szoków.

Jedną z możliwych jest strategia pośredniej realizacji celu inflacyjnego. Zwolennicy tej strategii uważają, że bank centralny, wyznaczając cel finalny jako stabilność cen, powinien w swojej bieżącej działalności dysponować celami pośrednimi, których osiąganie zapewnia oddziaływanie na stopień realizacji celu podstawowego. Wyznaczanie celów na płaszczyźnie operacyjnej powinno ułatwić kontrolę parametru przyjętego za cel pośredni, szczególnie z wykorzystaniem dziennych operacji banku centralnego. Rola krótkoterminowych celów operacyjnych polega zatem na transmisji efektów operacji podejmowanych na rynku pieniężnym i oddziaływaniu przez to na kształtowanie się wielkości przyjętych jako cele pośrednie, których osiągnięcie powinno z kolei zapewnić realizację celu finalnego. Tego typu koncepcja prowadzenia polityki monetarnej określana jest mianem triady celów^{1 2}.

Rysunek 1. Zależności w strategii wykorzystującej cel pośredni

Źródło: opracowanie własne.

1

¹⁰    Ibidem.

2

   E Szpunar, Cele polityki pieniężnej a jej skuteczność, „Bank i Kredyt”, Nr 6/1998.