SŁOWA MOCY I MAGIA DŹWIĘKÓW
w rodzaju kalki danej formy. I na odwrót, poznanie prawdziwego imienia osoby lub prawdziwej nazwy rzeczy otwiera dostęp do struktury tej osoby lub rzeczy.
Wykrzyczana lub zaśpiewana we właściwy sposób nazwa jest zatem instrumentem, za pomocą którego można na kogoś lub coś wywierać wpływ. Dla ochrony przed wynikającymi z tego faktu potencjalnymi zagrożeniami, atakami i próbami manipulacji, u ludów indiańskich do dziś istnieje zwyczaj nadawania dziecku przynajmniej dwóch imion: tego, którym się je woła na co dzień, oraz imienia tajemnego, troskliwie skrywanego przed światem, które jest tożsame z jego prawdziwą naturą, duszą. Objęcie tego prawdziwego imienia dziecka ścisłą tajemnicą zapobiega zawładnięciu nim przez innego człowieka lub obcą energię. Ujawnienie swojego duchowego, rytualnego imienia oznaczałoby zatem utratę własnej siły, ochrony i wydanie siebie samego na pastwę obcych energii.
To, że imiona posiadają głębsze znaczenie, a w ich brzmieniu tkwi ukryta moc, potwierdza również stary zwyczaj przyjmowania nowego imienia podczas ceremonii inicjacji lub przyjmowania święceń zakonnych. To nowe imię jest właśnie wyrazem zmienionego wewnętrznego drgania i powinno odpowiadać nowemu stanowi świadomości lub nowej życiowej misji.
Ludzie nadawali imiona również bóstwom w swoich religiach i każde boskie imię było uważane za święte. Niektórym boskim imionom przypisywano nawet tak wielką moc, że nigdy nie wymawiano ich z bojażni i szacunku. Żydzi nazywali na przykład Boga imieniem Adonai (Pan). To słowo zastępowało najświętsze imię JHWH lub Jahwe, które nigdy nie było wymawiane na głos.
Ponieważ imię posiada pewną energię, która ma związek z życiem posiadającego je człowieka, także imiona świętych i mistrzów, podobnie jak imiona boskie, mają właściwości mantr. Jezus Chrystus to przykład silnej, a zarazem prostej mantry imiennej. Wprawdzie my, ludzie, nie
36