SŁOWA MOCY I MAGIA DŹWIĘKÓW
nwdfUjjłljlii nH#* Mienił
Sanskrycki znak graficzny mantry OM
Wedy opisują, że na początku istniała dynamiczna siła kobieca (szak-ti), poprzez którą - z ogromnego, nieruchomego, boskiego Jedynego (brahmana.) - wypłynął w świat pierwszy dźwięk. Dlatego mantra przyporządkowana jest również boskiej Matce (więcej o mantrze jako praktyce żeńskiej w rozdziale „Mantry na każdy dzień”, str. 48).
Współczesna fizyka bazuje na światopoglądzie, który przyznaje rację wedyjskim wieszczom i wschodnim nauczycielom: trwałość materii jest iluzją i głupotą byłoby uważać za rzeczywistość tylko widzialny świat materii. Materia jest tylko bardzo powoli drgającą, „zamrożoną” energią. Wszystko tak naprawdę ma naturę duchową, zatem na rzeczywistość można oddziaływać tylko poprzez płaszczyznę ducha. Innymi słowy, forma (materia) powstaje z dźwięku, zatem dźwięki zapewniają do niej dostęp.
Hinduscy wieszcze i starożytni mędrcy wyróżniają kilka rodzajów dźwięku. Przede wszystkim odkryli oni, że istnieją dźwięki słyszalne i niesłyszalne. Wiemy dziś, że ludzkie ucho może odbierać jako zjawisko akustyczne jedynie fale o częstości od 16 do 20 000 Hz (w podeszłym wieku często tylko do 5000 Hz). Poniżej i powyżej tego przedziału istnieje jednak cała gama różnych częstotliwości (infradźwięki i ultradźwięki), które również mają wpływ na ludzki byt i które wypełniają kosmos.
Ńnft fv«n <fi -i I tiaęrr* vił4}«w -Mtriil Fvvi t i+«trfr4»iiń 'fłlf+w ■farft
30