Z ŻAŁOBNEJ KARTY 393
przewodniczył II sesji problemowej, dotyczącej systemów informacji. W Trzecim Krajowym Forum (Jastrzębie-Zdrój, 29.05. — 2.06.1995 r.) pełnił funkcję sekretarza naukowego; wniósł wiele pracy i uwag merytorycznych do opublikowanych materiałów konferencyjnych.
Przyczynił się do powstania kwartalnika PTIN Praktyka i Teoria Informacji Naukowej i Technicznej (T. 1, 1993), w którym od początku był członkiem kolegium redakcyjnego. Pismo to znalazło odbiorców wśród pracowników informacji naukowej. Po przejściu na wcześniejszą emeryturę podjął jeszcze od 1.02.1995 r. pracę w Centrum Informacji Naukowej i Przemysłowej IEPCH, gdzie pracował do końca swoich dni.
Andrzej Gromek był żonaty, miał jedną córkę Jolantę. Zmarł w Warszawie, 30.08.1996 r. w 64 roku życia; został pochowany na Cmentarzu Północnym (Wólce Węglowej).
W osobie doc. dra hab. Andrzeja Gromka z głębokim żalem żegnamy zasłużonego badacza z dziedziny neurochemii, aktywnego i pełnego inicjatyw organizatora nauki w Polskiej Akademii Nauk, a nade wszystko przedwcześnie zmarłego, niezwykle oddanego sprawie informacji naukowej, której poświęcił 11 ostatnich lat aktywnego życia, pełnego pracowitości, rzetelności i pasji, z jaką traktował do ostatnich chwil tę dziedzinę, ciągle jeszcze w Polsce niedocenianą.
Jesteśy przekonani, że dzieło doc. dra hab. Andrzeja Gromka już w najbliższych latach zostanie należycie ocenione.
Halina Ganińska
Maszynopis wpłynął do redakcji 27 stycznia 1997 r.
LECH BIELIŃSKI (1936-1996)
Dnia 14.08.1996 r. na Cmentarzu Komunalnym w Wólce Węglowej pożegnaliśmy naszego dobrego kolegę, długoletniego pracownika Biblioteki PAN w Warszawie.
Lech Bieliński urodził się w Bydgoszczy 23.04.1936 r. Liceum ogólnokształcące ukończył w Koronowie w 1953 r. W tym samym roku podjął pracę jako wychowawca w Zasadniczej Szkole Metalowej w Koronowie. W rok później przeniósł się wraz z rodziną do Szczecina, gdzie podjął pracę w Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Dziale Szkolenia. Od 1957 r. pracował jako instruktor w Miejskim Domu Kultury w Świnoujściu, a następnie, od 1960 r. w kabarecie literackim „Wróbel” w Bydgoszczy. W 1963 r. został przyjęty na Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie późniejszym przez kilka lat studiował bibliotekoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim. Przez cały czas jednak — ze względu na trudną sytuację finansową — musiał intensywnie pracować, co nie pozwoliło Mu ukończyć studiów.
Pracę w Bibliotece PAN w Warszawie rozpoczął w czerwcu 1969 r. jako pomocnik bibliotekarza w Dziale Informacji Naukowej. Już po 4 latach pracy, w 1973 r. objął funkcję kierownika Sekcji Katalogów Rzeczowych i Centralnych w tymże Dziale. W rok później opublikował artykuł Stan posiadania i potrzeby sieci bibliotek PAN w zakresie zaopatrzenia w czasopisma z krajów kapitalistycznych (Prz. Bibl. 1974 z. 4 s. 431-442). Od 1976 r. do połowy lat osiemdziesiątych zajmował się współpracą międzynarodową Biblioteki PAN, a szczególnie kontaktami z Biblioteką Akademii Nauk b. ZSRR w Leningradzie. Od 1979 r. pracował w Dziale Udostępniania i Magazynów. Kierował tym Działem od 1991 do 1995 r„ kiedy to uległ wypadkowi i przeszedł na rentę inwalidzką.