METROLOGIA
Poznawanie otaczajšcego nas wiata umożliwiajš nam obserwacje zachodzšcych zjawisk, które realizujemy za pomocš
naszych zmysłów. Wyniki obserwacji majš charakter subiektywny i nie sš one praktycznie powtarzalne nawet, gdy dane zjawisko
będzie obserwował ten sam obserwator
Informacje uzyskane z obserwacji majš charakter jakociowy (1 przedmiot cieplejszy od 2), jego rodzaju obserwacje nie
mogš być wykorzystywane w technice i badaniach naukowych.
Do tych celów konieczne jest wykonywanie obiektywnych dowiadczeń majšcych charakter ilociowy (okrelane sš
wartoci danej wielkoci) dowiadczeniami takimi sš pomiary.
Pomiarem nazywamy operację porównywania wartoci badanej wielkoci i wartociš innej wielkoci tego samego,
którš przyjęto powszechnie za jednostkę miary lub z odpowiedniš obowišzujšcš skalš
W procesie pomiarowym po wykonaniu odpowiednich czynnoci przy użyciu odpowiednich rodków stwierdzamy, że wynik
znajduje się w przedziale:
ab
Powyższe stwierdzenie nazywa się wynikiem pomiaru.
Według PNE 71/N-02050 pomiarem nazywamy czynnoci dowiadczalne majšce na celu wyznaczenie wartoci wielkoci
zmierzonej wyrażonej iloczynem liczby i jednostki.
X-zbiór wielkoci zmierzonych
W-zbiór wielkoci wzorcowych
W pomiarze biorš udział dwa zbiory wielkoci
ˇ Zbiór W wielkoci w
ˇ Zbiór X wielkoci x
Matematyczny model pomiaru
Wielkoć mierzona stanowi zbiór skończony ograniczony o góry i od dołu
Zakłada się, że zbiór W stanowi zbiór skończony, kolejne elementy oraz różniš się między sobš o wartoci:
2
0
Czynnoci pomiarowe sš w modelu matematycznym równoważnie przyporzšdkowaniu elementów x zbioru X elementom
w ze zbioru W o tej samej wartoci.
Ponieważ jednak zbiór W jest dyskretny (skończona liczba elementów) tak, więc przyporzšdkowanie nie może być jednoznaczne,
dlatego wynikiem pomiaru jest nierównoć:
Mogš istnieć zbiory tej samej wielkoci o różnych wartociach
2
0
Nie istnieje zbiór, dla którego
0
Założenie jest podstawowym postulatem metrologii.
Przyjęto, iż wielkociš jest lub może być każda właciwoć materii lub zjawiska, która jest jednoznacznie zdefiniowana przez
okrelenie danej właciwoci oraz okrelenie danej jednostki miary.
Jednostkš miary wielkoci jest umownie przejęta za jednoć wartoć danej wielkoci.
Wzorce jednostek i miar powinny spełniać następujšce warunki:
Niezmiennoć w czasie
Łatwoć porównywania
Łatwoć odtwarzania
Łatwoć stosowania
Duża dokładnoć
Gdyby warunek niezmiennoci był całkowicie spełniony to wartoć wzorca byłaby równa:
W=A=constans
Wartoć niezmienna w czasie nie występuje z tego wynika
X=A+f(t)
Dowiadczalnie można udowodnić, iż w okrelonych warunkach i okrelonym czasie spełniona jest nierównoć
|f(t)|max .W
W = A ą.W
Miarę wzorca okrelajš obydwa składniki:
A nominalna miara wzorca
.W niedokładnoć miary wzorca
HIERARCHIA WZORCÓW
Wzorcami o największej dokładnoci sš etalony, przeznaczone do przekazywania jednostki miary danej wielkoci innym
wzorcom.
1.
Etalon podstawowy charakteryzuje się największš dokładnociš, często jest wzorcem grupowym. Przechowywany jest
w głównym urzędzie miar w Warszawie
2.
Etalon wiadek przeznaczony do kontroli stałoci wartoci etanolu podstawowego. Ma takie same parametry jak
parametry etanolu podstawowego.
3.
Etanol odniesienia ich miarę wyznacza się przez porównanie z wzorcem podstawowym, służš one do etalonów
kontrolnych
4.
Etalony kontrolne przeznaczone do okrelonych porównań z nimi wzorców użytkowych
5.
Wzorce użytkowe uczestniczš bezporednio w procesach pomiarowych
Sposób i okresy sprawdzania wzorców lub jednostek miar sš objęte odpowiednimi przepisami prawnymi.
Do bezporedniego wykonania pomiarów sš przeznaczone przyrzšdy pomiarowe.
PRZYRZĽDY ANALOGOWE I CYFROWE
Istniejš przyrzšdy pomiarowe, których wskazania tworzš zbiór dyskretny w cisłym znaczeniu tego słowa, sš to przyrzšdy
cyfrowe.
W przyrzšdach pomiarowych analogowych miarę wartoci wielokrotnoci okrela położenie wskazówki względem
podziałki, która jest zbiorem nieskończonym, a wskazówka wyznacza jeden element tego zbioru.
Praktycznie można zbiór wartoci wielkoci wzorcowej (odwzorowany na podziałce przyrzšdu analogowego) uważać za
zbiór dyskretny
BŁĘDY I NIEPEWNOĆ POMIARU
Wykonujšc pomiary popełniamy zawsze jakie błędy, które należy zawsze właciwie okrelić
wartoć zmierzona wielkoci
wartoć prawdziwa wielkoci
Błšd pomiarowy bezwzględny wynosi:
.
Błšd pomiarowy względny wynosi:
..
Występowanie rozbieżnoci między wartociš mierzonš i prawdziwš jest nieodłšcznš właciwociš pomiarów, ponieważ
pomiar zawsze jest niedokładny. Jako kompletny wynik pomiarów należy zawsze podać oraz miarę rozbieżnoci między a
Wartoć prawdziwa jest i pozostanie nieznana i niepoznawalna, więc również błšd prawdziwy będzie zawsze nieznany,
jednakże dzięki pojęciu błędu prawdziwego można zdefiniować pojęcie błędu granicznego (maksymalnego)
Błšd graniczny można okrelić dwojako, zależnie od przyjętego modelu matematycznego ródeł niedokładnoci pomiaru. W
klasycznej teorii błędów przyjmuje się, iż błšd prawdziwy ma dwie składowe:
1.
Błšd systematycznoci składowa całkowitego błędu prawdziwego, która w procesie systematycznego pomiaru
pozostaje stała lub zmienia się w przewidywalny sposób. Model matematyczny błędu systematycznego jest modelem
zdeterminowanym
2.
Błšd przypadkowy składowa całkowitego błędu prawdziwego, która w procesie powtarzania pomiaru zmienia się w
sposób niedajšcy się przewidzieć.
a.
Błšd przypadkowy wynika z nieprzewidywalnych czasowych i przestrzennych zmian wielkoci. Błędu
przypadkowego nie można skompensować poprawkš, ale można go zmniejszyć powielajšc pomiar.
b.
Matematyczny model błędu przypadkowego opiera się o założenie, iż składowa przypadkowa błędu
przypadkowego, chociaż nieznana, może być modelowana zmiennš losowš.
Ze względu na powyższe rozróżnienie pojęcia błšd graniczny:
1.
Dla deterministycznego modelu niedokładnoci pomiaru błšd graniczny jest połowš szerokoci przedziału największego
jaki można przedstawić wokół wartoci niezmiennej , w której mieci się wartoć wartoci mierzonej:
. .ą.
Przedziałowa interpretacja niedokładnoci.
W przedziale niepewnoci wyniku pomiaru znajduje się nieznana wartoć powierzchniowa .
Dla losowego pomiaru niedokładnoci błšd graniczny jest połowš.
Dla modelu modelu losowego niedokładnoci pomiaru, przedział niepewnoci X(x) staje się przedziałem losowym (jego
granice sš zmiennymi losowymi)
.
p-przedział ufnoci (prawdopodobieństwa)
Przy powtarzaniu pomiaru m-krotnie otrzymujemy m przedziałów niepewnoci i więcej niż p*m przedziałów powinno
obejmować wartoć prawdziwš
Błšd pomiaru w warunkach odniesienie nazywamy błędem podstawowym.
Dopuszczalna wartoć błędu bezwzględnego podstawowego jest liczbowo równa wskanikowi klasy dokładnoci miernika.
KLASA DOKŁADNOCI
.*100%
. błšd graniczny
zakres przyrzšdu na którym jest wykonywany pomiar
Przykład 1.
Wyznaczyć błšd graniczny woltomierza o klasie 0,5 i zakresie
napięciowym 300V.
Dane:
=300V
0,5
Obliczenia:
*
.= 1,5
%
Dla: 250
Błšd względny wynosi:
. .,0,006
Dla mierników cyfrowych występujš błędy cyfrowe kwantowania i zliczania, oraz błędy analogowe.
Błšd całkowity przyrzšdu cyfrowego jest równy sumie błędów cyfrowych i analogowych:
.ą.ą.
Sposoby wyznaczania błędu granicznego pomiaru wielkoci złożonej
,,
.,.
I. Dla deterministycznego modelu niedokładnoci
1. Metoda najbardziej niekorzystnego rozłożenia błędów:
...
2. Metoda losowego rozłożenia błędów
.3..
II. Dla losowego modelu niedokładnoci (seria M-wyników pomiaru).
...;
.= ..*3..;
..
Przykład2
Pršd o natężeniu I=10A okrelony błędem ą0,5% płynie przez rezystor 50ą1.. Wyznaczyć moc wydzielanš na
rezystorze oraz błšd względy i bezwzględny
Dane:
10.ą0,5%
R = (50ą1..=1
Szukane: ?;?; .=? ;
Obliczenia:
100*50.5000
.R= ..2..2*10*50.*0,05100*1.150
.0,0333%
.?
2
2
Zakładamy że dP ., dI ., dR .
.2..
.2..
2
Przykład3
Stosujšc metodę logarytmicznš obliczyć błšd graniczny zwišzany z wielkociami A B C D E F poniższš funkcjš
***
.
*.
Obliczenia:
1326514
.*.2.+ .6.5.*.265
Przykład 4
Uwzględniajšc, że metodę logarytmicznš można stosować do obliczania błędów przy prostych zależnociach
funkcjonalnych nawet wtedy gdy występujš w nich sumy lub różnice.
lnY=ln(a+b) -ln(C)
...
...
.
.
..**.
y=
Przykład 5.
Dwa rezystory o wartociach 600ą1.i 400ą1.połšczono równolegle. Obliczyć rezystancję
zastępczš oraz błšd graniczny w względny i bezwzględny.
Szukane:
Rw = ||?; ?;.?;
Obliczenia:
*
240.(w podstawieniu przyjmujemy wartoci nominalne)
Ln( w)lnlnln(liczymy metodš logarytmów)
w...
w..........0,0061
Przykład 6.
Trzy rezystory połšczone szeregowo o wartociach:
1000ą1., 50.gdzie ą0,5%oraz
szukane: ?; .?; w?50.gdzie ą2%
obliczenia:
=
.
w.
=1054 .
..
...**1.50.*0,0054.*0,02
Przykład 7.
W celu wyznaczenia rezystancji właciwej drutu oporowego
Dane: 1.ą0,5..; 4..ą0,01..; ; 0,1ą0,01.
szukane: . = ?; ..?; .?;
Obliczenia: ......
.
.2dRl
d,0,0025
l*.5*10
R,,0,1
.0,005 + 5*10
...*.
+0,1 =
Przykład 8.
dane: 1;
szukane: .U?,
400
U?
Obliczenia:
..*100%
*%
.U%*..%4
U..
U 400V 200V 100V 50V 25V 5V U0,01 0,02 0,04 0,08 0,16 0,8
Przykład 9.
Do pomiaru napięcia 12V można było użyć dwóch woltomierzy, pierwszy był klasy 0,5 o zakresie 60V, a drugi był
woltomierzem tablicowym klasy 1,5 o zakresie 15V. Który z woltomierzy jest lepszy do pomiaru?
Obliczenia:
..*100%
*..*,%
.U%0,3
%
*..*,%
.U%0,225
%
U..,2,5%
U..,1,875%
Przykład 10.
Pomiar indukcji w szczelinie powietrznej magnesu dokonano 7 krotnie z pomocš teslomierza halofreonowego (?). Wynik
pomiarów po uwzględnieniu poprawek na błšd systematyczny były następujšce. Obliczyć indukcję w szczelinie i błšd
przypadkowy pomiaru:
Wyniki pomiarów: [396, 400, 396, 399, 405, 407, 404] mT
Obliczenia: .401.c(rednia pomiarów)
*.L7
.B1,66.c
ˇ Uwzględniajšc rozkład Studenta (Gosset)
Ś1,9*1,66.c3.c
Przykład 11.
Z jakim dopuszczalnym błędem należy mierzyć pršd płynšcy przez rezystor o wartoci wyznaczonej z tolerancjš ą0,2%
Jeżeli spadek napięcia na tym rezystorze ma być ą0,5%
dane:
U=I * R
Rą0,2%
Uą0,5%
szukane:
I?
Obliczenia:
...
UIR
IUR
I0,5%0,2%ą0,3%
PODSTAWOWE POJĘCIA TEORII NIEPEWNOCI
1. Przyjmijmy losowy model niedokładnoci
Niepewnoć pomiaru parametr zwišzany z wynikiem pomiaru który charakteryzuje rozrzut wartoci, które można
w uzasadniony sposób przypisać wartoci zmierzonej
Wartoć prawidłowa jest równa wartoci oczekiwanej zmiennej losowej.
W praktyce posługujemy się przybliżeniem(estymatš) wartoci oczekiwanej tzn. redniš arytmetycznš obliczonš dla
n-wyników pomiarów. (Wartoć oczekiwana może być obliczona dla liczby wyników pomiarów .)
Niedokładnoć pomiaru opisuje parametr zwany niepewnociš:
Niepewnoć dzieli się na dwa typy:
ˇ Niepewnoć obliczonš metodš A (za pomocš metod statystycznych)
ˇ Niepewnoć obliczona metodš B (za pomocš innych metod np. w oparciu o klasę przyrzšdu)
Niedokładnoć pomiaru charakteryzuje niepewnoć stała standardowa
U(x)=s(x) Ekstrymata odchylenia standardowego
U(x) = s(x).Ż
Niepewnoć rozszerzona
U(x)=k(p)U(x)
p poziom ufnoci (prawdopodobieństwo)
k(p) współczynnik rozszerzenia (współczynnik rozszerzenia może być 2 lub 3)
P[UU]
Jeżeli: k(p) = 3 to => p=0,99;
k(p) = 2 to => p=0,95;
k(p) = 1 to => p=0,68;
Niepewnoć łšczona (wypadkowa)
Pomiary porednie (wielkoć złożona)
.ŤŤŤŤŤ
dla wielkoci nieskorelowane ?
NIEPEWNOC TYPU B
..dla rozkładu jednostajnego błędu przyrzšdu
NIEPEWNOC TYPU A
.
.
Ź.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Podstawy metrologii WykĹad 1Podstawy metrologii WykĹad 4bMetrologia Elektryczna i Elektroniczna wykĹad 3 i 4METROLOGIA T wyklad 6 hierarchiaPodstawy metrologii WykĹad 4aMetrologia II wykĹad IXPodstawy metrologii WykĹad 4bBRAKNOTATEKMetrologia Elektryczna i Elektroniczna wykĹad 1Podstawy metrologii WykĹad 6 i 7metrologia wyklad 3ANALIZA METROLOGICZNA UKĹADĂW LOGARYTMUJÄCYCH I WYKĹADNICZYCH Zdzislaw NAWROCKI 1Metrologia Elektryczna i Elektroniczna wykĹad 2Podstawy metrologii WykĹad 2Podstawy metrologii WykĹad 5wiÄcej podobnych podstron