93763746

same kryteria, wówczas rozbieżności byłyby minimalne. Natomiast treści definicji byłyby pełne i zawierały sformułowania krótkie i bardziej precyzyjne -jednoznaczne.

Głębsza analiza wyżej przytoczonych definicji prowadzi do kilku, moim zdaniem, istotnych stwierdzeń, a mianowicie:

Po pierwsze - dotyczą one istoty polityki i polityki bezpieczeństwa narodowego (państwa) z uwzględnieniem różnych dziedzin życia;

Po drugie - obejmują te same lub podobne obszary rozważań (polityczne, gospodarcze, militarne, społeczne, ekologiczne, kulturowe);

Po trzecie - stanowią o istotnej różnicy pojęciowej w stosunku do strategii i strategii bezpieczeństwa;

Po czwarte - jest wiele sformułowań, które niewiele wnoszą do filozofii pojęcia (terminu);

Po piąte - definicje nie oddają w pełni wagi terminu bezpieczeństwa narodowego, podstawowej wartości ludzkości we współczesnym świecie.

W tej sytuacji każda próba zdefiniowania tego pojęcia (pojęć), mająca na uwadze kryteria, wyzwania i zagrożenia XXI wieku, może być przyjęta pod warunkiem, że będzie naukowa i poprawna a jej treść użyteczna w dzisiejszej rzeczywistości pełnej dynamicznych przemian.

Aby możliwie poprawnie sformułować definicję polityki, należałoby określić jej służebną rolę publiczną i międzynarodową, a także działania podmiotu w najważniejszych obszarach. Z uwagi na fakt, że podstawowym zadaniem polityki jest prognozowanie i wytyczanie dalekosiężnych celów działania władzy w różnych obszarach, stąd definicja powinna odzwierciedlać jej istotę w sensie pozytywnym lub negatywnym.

Wychodząc z dotychczasowych definicji polityki, która na pierwszym miejscu stawia działalność władz państwowej (rządu), możemy wyznaczyć jej rolę, od której zależy m. in. polityka bezpieczeństwa. Ona bowiem określa koncepcje i formułuje cele, na których podstawie opracowuje się strategie.

Aby jeszcze wyraźniej sprecyzować zakres polityki bezpieczeństwa, należy w pierwszym rzędzie wyznaczyć funkcje polityki w całym zakresie bezpieczeństwa. Do tych bardzo ogólnych funkcji należy odnieść takie, jak:

1)    tworzenie spójnych przepisów prawnych w sprawie bezpieczeństwa;

2)    kształtowanie postaw społecznych wszystkich podmiotów;

3)    zapewnienie jednostkom poczucia bezpieczeństwa, rozwoju i sprawiedliwości;

4)    przewidywania co do zagrożeń bezpieczeństwa państwa i sojuszy;

5)    tworzenie warunków realizacji interesów narodowych poprzez eliminację wewnętrznych i zewnętrznych zagrożeń;

6)    tworzenie warunków współpracy międzynarodowej i realizacji zobowiązań sojuszniczych w systemie bezpieczeństwa międzynarodowego;

7)    ochrona duchowego i materialnego dziedzictwa narodowego;

12