2808184752

GRECJA EPOKI HELLENISTYCZNEJ I RZYM

•    Wstęp: za sprawą podbojów Aleksandra Macedońskiego który w jednym imperium skupił elementy orientalne i tradycyjne greckie. Stopniowo zaczęła się zacierać granica między tym co należy do świata Grecji i barbarzyństwa.

-    Grecki jednolity system wychowania - Paideia — zaczął być zastępowany systemami eklektycznymi

-    naczelną wartością przestaje być szczęście a zaczyna przyjemność

-    ideał greckiej polis zastępowany jest ideą kosmopolis

-    w związku z tym zostaje wyparty dotychczas niezbędny warunek określenia własnej tożsamości jakim byt o zakorzenienie w danej społeczności---pojawiają się tendencje oparcia tożsamości na samookreśleniu (indywidualizm)

-    Filozofia oceniana jest pod względem praktycznej przydatności w życiu codziennym a nie jedynie walorów intelektualnych (spekulacja)

-    tworzy się charakterystyczny dla kultury starożytnego Rzymu ideał politycznej roztropności - wyważenia, zdystansowania, mądrego zaangażowania

-    Filozofia rzymska znajduje się pod przemożnym wpływem Greków—poprzez ujęcia rozważań w popularne formy literackie stają się one dostępne dla szerszego audytorium

•    Stoicy zm:

a) Wczesna stoa - Grecja:

-    Zenon z Kition (336-264 p.n.e.); jego uczeń Chryzyp (281-20B p.n.e.)

-    istnieją tylko konkretne przedmioty (odrzucenie pojęć ogólnych)

-    sensualizm-doświadczenia zmysłowe budują nasze pojęcia o świecie

-    to kim jest człowiek zależy w pełni od niego samego - stosunki z innymi ludźmi nie mają na nas formującego wpływu — wszystko zależy od naszego samookreśłenia

-    jedyną zasadą świata jest jego niestałość - „Wszystkie rzeczy są w ruchu, nic nie jest nie zachwiane" (Heraklit)

-    Cykliczna koncepcja rozwoju któremu poddany jest człowiek - kończąc coś zaczynamy to znowuż od początku — działamy w ramach konieczności (na określenie której nie mamy wpływu)

-    Wolność jest nierozerwalnie związane z koniecznością - nasze życie jest wyznaczone przez niezależny od nas plan rozwoju, stąd nie powinniśmy próbować go zmieniać — wolnością jest zaakceptowanie tego co konieczne poprzez wyzwolenie się od wszelkich pokus i zachcianek.

-    „Tylko nieszczęśliwi pożądają dóbr bez końca"; „gonią w pościgu, a wszystko na opak, niż chcą im się dzieje"

-    w poskromieniu wszelkich namiętności jest poddanie się nakazom rozumu, który wskazuje nam wszechwładzę konieczności

-    Cnota jest okiełznaniem pożądliwości — możliwe jest to poprzez rozumowe poznanie teog co konieczne

-    Zalecana apatia nie jest dla stoików kompletną inercją, w której poddajemy się działaniu wszelkim siłom świata a jest stanem harmonii polegającym na zapewnieniu równowagi pomiędzy determinującą nasze zachowania naturą a naszymi popędami

-    szczęśliwe życie możliwe jest poprzez zjednoczenie z naturą którą jesteśmy częścią i która jest „wszystko przenikającym zdrowym rozumem, identycznym z Zeusem, władcą i panem wszystkiego tego co istnieje"

-    życie cnotliwe nie oznacza działalności w sferze publicznej - nie musimy się poddawać temu co obowiązuje na szerszym forum społecznym a temu co dyktuje nam rozum