Metoda GE jest rozwinięciem metody BCG, idea zastosowania jest podobna, eliminacja uproszczeń, słabości, zrezygnowano zatem z jednowymiarowych wielkości: udział w rynku, dynamika wzrostu sprzedaży. Atrakcyjność rynku ustala się przy pomocy kilkunastu elementów:
1. wielkość rynku- im większy rynek tym bardziej atrakcyjny
2. tempo wzrostu rynku (dynamika)- im wyższa dynamika tym rynek jest bardziej atrakcyjny
3. rentowność- im większa rentowność tym rynek jest bardziej atrakcyjny
4. atrakcyjność konkurencji- rynek na którym działa wielu silnych konkurentów jest mniej atrakcyjny
5. bariery wejścia na dany rynek i wyjścia z rynku- wzrost barier wejścia i obniżenie barier wyjścia sprzyja atrakcyjności rynku
6. ekonomika skali- możliwość sprzedaży na danym rynku danego wolumenu produktów zwiększa jego atrakcyjność
Każdy z wymienionych czynników jest rangowany (0-9), a następnie oceniany dla danej branży.
Pozycja konkurencyjna przedsiębiorstwa jest wielowymiarowa, ustalana wg kryteriów:
1. udział firmy w rynku- im większy tym pozycja konkurencyjna wyższa
2. zysk w stosunku do konkurentów- im większe nasze zyski w porównaniu do konkurenta tym silniejsza pozycja konkurencyjna
3. znajomość rynku- im lepsza znajomość rynku, nabywców, potrzeb, preferencji tym
większa siła firmy, jej pozycja konkurencyjna
4. umiejętności marketingowe w porównaniu z konkurencją- jeśli są one duże to zwiększa się pozycja konkurencyjna
5. sposób zarządzania firmą- jeśli firma jest nowocześnie zarządzana to pozycja konkurencyjna jest silniejsza
Każdy z wymienionych czynników jest rangowany (0-9).
Macierz GE jest macierzą 9- połową, pola wyrażają poziomy atrakcyjności rynku oraz trzy poziomy pozycji konkurencji. Każde pole wskazuje na zalecane sposoby działania, typy strategii: