1.10 wykład 1/30
Prof. US dr hab. Tomasz Szutkowski
Teoria przekładu - zakłada istnienie lub zbudowanie świadomego systemu w
przekładowej
„O naukowej refleksji nad zjawiskiem przekładu można mówić wtedy, gdy pojawiają się próby
niezależnego uogólnienia doświadczeń różnych tłumaczeń (tłumaczy) w celu dotarcia do natury i istoty tłumaczenia, ponadto gdy próby te są oparte na weryfikowalnych sposobach opisu, w tym na pozbawionym dowolności instrumentarium terminologiczno-pojęciowym." 1. Z historii przekładu
Najstarsze przekłady:
■ Livius Androcinus z Tarentu (280/260-200 r. p.n.e.) - przekład Odysei Hoi
■ Marcus Tullius Cicero (109-43 r. p.n.e.) - przekłady ieł Ajschinesa i Demostenesa z greki na łacinę
■ Septuaginta (III.-II. W. 1 p.n.e.)
■ Wulgata (IV. w. n.e.) przekład
■ Biblia ks.J. Wujka (1599 y r.)
■ Biblia Tysiąclecia (1965 katolicki r-)
■ Biblia edycji św. Pawła J (2005 r.)
8.10 wykład 2/30
Najdawniejsze ślady refleksji nad przekładem
lim „nie słowo ze słowa, lecz sens za sensem" - przekład dosłowny prowadzi do nonsensów! ieri „(...) żadną rzecz, wiązaniem poetyckim zharmonizowaną nie da się ze swego języka przełożyć na inny bez zburzenia całej słodyczy i harmonii. I to stanowi przyczynę, dla której nie można przełożyć Homera z greki na łacinę, jako też innych pism greckich."
:on „tłumacz powinien znać doskonale tę naukę, którą pragnie przyswoić ora oba języki: ten, z którego tłumaczy i ten, na który tłumaczy"
Tendencje renesansowe
■ stopniowe odchodzenie od tłumaczenia dzieł z języka łacińskiego
■ tłumaczenie wierne odnosiło się praktycznie tylko do przekładów Pisma Świętego i dzieł teologicznych (zasada verbum de verbo)
■ tłumaczenie swobodne obejmowało poezję, dzieła historyków, moralistów i mówców
■ autor powinien czerpać z klasyków to, co uważa się za piękne i wartościowe i przenosić do literatury własnej z nieograniczoną swobodą (funkcja implementacyji - wzbogacanie literatury języka docelowego przekładu)
Nowożytne ..teorie" przekładu
Marcin Luter w Liście do tłumaczy postulował:
■ używanie wyrazów posiłkowych i modalnych
■ wprowadzenie spójników, jeśli wymaga tego język przekładu
■ eliminowanie słownictwa greckiego i hebrajskiego
■ odwoływanie się do frazy dla przetłumaczenia wyrazu, gdy wymaga tego dobro przekładu
■ zwracać uwagę na dokładność egzetyczną i różnice tekstów, jakie występują w różnych językach
■ w przeciwieństwie do tych, których określił mianem Buchstabilisten, stara się oddać tekst oryginalny w jak najlepszej niemczyźnie
■ przekład autorstwa Lutra jest interpretacją Biblii