6830719907

Jonity

Charakterystyka jonitów: wielocząsteczkowe polimery organiczne, zawierające czynne chemicznie ugrupowanie jonowe. Wymieniacze kationowe (kationity: -SO3H, -COOH, -OH, wymieniają jony wodorowe na inne kationy w procesie wymiany jonowej, anionity: -N%, -NR2, -NHR, -NH2, można stosować w postaci wodorotlenkowej lub chlorkowej w zależności od obsadzenia grupy zasadowej anionitu). Wymiana jonowa na kolumnie: Wymiana jonowa jest to odwracalny proces wymiany jonów między jonitem a otaczającym roztworem. Między wewnętrzną fazą jonitową i omywającym jonit roztworem ustala się stan równowagi. Ten stan równowagi jest ściśle związany z prawem działania mas i powinowactwem określonych jonów do danej żywicy jonowymiennej. Powinowactwo jonu rośnie wraz ze wzrostem ładunku lub w przypadku jonów o takim samym ładunku wraz z szeregiem. Jonity stosuje się w analizie chemicznej do rozdzielenie pierwiastków    i    oddzielenia

mikroskładników od makroskładników na zasadzie różnoimienności ładunku jonów oraz różnic w trwałości kompleksów pierwiastków i związanych z tym różnic w stałych podziału między fazę wymieniacza jonowego a otaczająca go fazę roztworu w stanie równowagi.

Regeneracja kolumny:    po wysyceniu

kolumny zatrzymanymi jonami, przepuszcza się przez kationit na przykład $M kwas solny, a przez anionit roztwór amoniaku lub wodorotlenku sodu, przemyciu wodą otrzymania obojętnego odczynu w eluacie, kolumna jest gotowa do dalszej pracy.

Wykorzystanie kationitów do rozdzielania jonów. Po strąceniu matali II grupy analitycznej roztwór się odparowuje w celu usunięcia HCI, po czym rozcieńcza wodą i wpuszcza do kationitu (z grupami sulfonowymi w postaci wodorowej). Kationy zostają zatrzymane w kolumnie, aniony przechodzą do eluatu. kationy wymywa się następnie z kolumny kwasem solnym o odpowiednim stężeniu. Rozdzielanie cynku i niklu: Poprzez przepuszczanie roztworu tych metali w 8M kwasie solnym przez anionit, nikiel przechodzi do eluatu, a cynk tworzy trwały kompleks chlorkowy i zostaje zatrzymany w kolumnie. Kolumnę przemywa się 8M kwasem solnym, a następnie wodą, po czym kompleksy chlorkowe rozpadają się i przechodzą do eluatu.

Oddzielanie magnezu od fosforanów: słabo kwaśny badany roztwór przepuszcza się przez kationit w postaci wodorowej. Kationy zostają zatrzymane w kolumnie a aniony przechodzą do eluatu. Zatrzymanie magnezu w kolumnie zachodzi poprzez wymianę wodoru z tym kationem, później przemywamy kwasem solnym. LUB. Stosujemy anionit w postaci nadchloranowej i przepuszczając słabo kwaśny roztwór z badanymi metalami magnez przechodzi do eluatu a jony fosforanowe zostają zatrzymane.

1