8538803811

Twórczość

' 3E    ^ U

Pierwsze próby poetyckie Juliusza Słowackiego upływają pod znakiem angielskiej poezji romantycznej. Szczególny wpływ wywarł na młodego twórcę George Byron. Tak jak w powieści Byrona Giaur, tak i w pierwszych poematach Słowackiego dominuje nastrój tajemniczości i orientalizmu Bliskiego Wschodu. Szanfary, Mnich czy Arab już w tytułach zawierają pierwiastek wschodniej egzotyki.

Stylizacja ta zaczynała dopiero zagnieżdżać się w literaturze polskiej. Czerpał z niej między innymi Adam Mickiewicz w swoich Sonetach krymskich. Także młody Słowacki starał się stworzyć krajobraz orientalny, zbudowany nie tylko z odpowiednich obrazów, ale również odpowiednio dobranych słów i wyrażeń.

Romantyczny, a zarazem melancholijny i buntowniczy nastrój powieści Byrona znalazł najlepsze odzwierciedlenie w Godzinie myśli Juliusza Słowackiego. Ten refleksyjny poemat powstał w roku 1833 w Szwajcarii i zawiera wiele pierwiastków autobiograficznych.

Należy też wspomnieć o Lambro, powieści, która opowiada o losach tytułowego bohatera, ukształtowanego w stylu byronowskim.

Innym wzorem dla Słowackiego był William Szekspir. Jeszcze w kraju poeta rozpoczął pracę nad dramatem Mindowe. Trudna sytuacja polityczna zmusiła go do wyjazdu za granicę, dlatego też ostatnie akty dopisał już na emigracji. Ostatecznie dramat ukazał się w 1832 r. Słowacki nie poprzestał jednak na tej jednej próbie naśladowania Szekspira. W tym samym roku wydał kolejny dramat, a mianowicie Marie Stuart. Były to jego pierwsze próby pisarskie, ale od samego początku niezwykle udane. Zachwycały nie tylko treścią i ujęciem tematu, ale przede wszystkim kunsztem słowa i warsztatem poetyckim. Słowacki dawał się już wtedy poznać jako mistrz pióra.

Przełomem w twórczości Juliusza Słowackiego stały się krwawe wydarzenia roku 1830. Po owstaniu listopadowym poeta porzucił yroniczny sposób pisania.

Nie na miejscu było już tworzenie dzieł traktujących o romantykach, marzycielach i buntowniczych duszach. Przyszedł czas na poezję zaangażowaną, poezję czynu. Słowacki chciał choć w ten sposób pomóc swojej ojczyźnie. Na emigracji nie miał wiele możliwości walki, postanowił więc rozpocząć bitwę słowem. Od tej pory jego dzieła będą dotyczyły spraw ogólnonarodowych, a więc problemów życia pod zaborami, walk narodowowyzwoleńczych i tym podobnych.